برآورد ارزش اصلاحی صفات مورفوفیزیولوژیک ژنوتیپ های ذرت (.Zea mays L) با استفاده از روش BLUP

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 335

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_AGRO-24-4_004

تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1402

چکیده مقاله:

اطلاع از نحوه عمل و میزان اثر ژن­ها، لازمه دستیابی به ارقام گیاهی با بازدهی بالا است. در این راستا فناوری نشانگرهای مولکولی نیاز به اطلاع از شجره ژنوتیپ­ها جهت برآورد ماتریس خویشاوندی مورد نیاز برای برآورد ارزش­های اصلاحی ژنوتیپ­ ها را تامین می کند. در این تحقیق، ۹۷ ژنوتیپ ذرت در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با شش تکرار از نظر ۱۷ صفت زراعی در سال ۱۳۹۵ در دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه مورد ارزیابی قرار گرفتند. پروفیل مولکولی ژنوتیپ­های ذرت با استفاده از ۱۶ آغازگر ISSR ارزیابی شده و در مجموع ۷۸ مکان چندشکل تکثیر شدند. آغازگرهای UBC۸۲۵ و UBC۸۱۱ به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد مکان چندشکل را تکثیر کردند. ارزش اصلاحی ژنوتیپ­های ذرت در ارتباط با هر یک از صفات مورد مطالعه به روش بهترین پیش­بینی نااریب خطی (BLUP) در قالب مدل خطی مخلوط (MLM) با استفاده از ماتریس خویشاوندی (Kiniship) محاسبه شده بر اساس داده­های مولکولی، برآورد شد. با در نظرگرفتن ارزش­های اصلاحی برآورد شده برای صفات مورد مطالعه، ژنوتیپ­های P۱۰L۵، P۱۶L۶ Kahia، ۱۴*۸۹، OH۴۳/۱-۴۲ و P۱۰L۷ دارای بالاترین رتبه بودند. ژنوتیپ ۱۶۳*/۶/۱۵ تنها ژنوتیپ گروه ششم، دارای ارزش اصلاحی مثبت و بالا برای نسبت سطح برگ و ارزش اصلاحی منفی و پایین برای عملکرد دانه در بوته بود. براساس مقادیر ارزش اصلاحی، وراثت­پذیری خصوصی صفات محاسبه شد و بالاترین مقدار وراثت­پذیری خصوصی برای زمان ظهور گل آذین نر بدست آمد. بالا بودن وراثت­پذیری خصوصی گزینش بر پایه فنوتیپ برای اصلاح صفت موردنظر را امکان پذیر می کند. ارزش اصلاحی مثبت نشان دهنده بیشتر بودن توان ژنوتیپ در انتقال ارزش صفات به نسل بعد بوده و در نتیجه می­توان از آنها به عنوان والدین مطلوب در برنامه­های به نژادی ذرت استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Additive gene effect ، Heritability ، Maize ، Mixed linear model ، Molecular markers and Quantitative genetics ، اثر افزایشی ژن ، ذرت ، ژنتیک کمی ، مدل خطی مخلوط ، نشانگرهای مولکولی و وراثت پذیری

نویسندگان

حامد بروشان

Urmia University, Urmia, Iran

رضا درویش زاده

Urmia University, Urmia, Iran

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Afrouz, G., R. Darvishzadeh, H. Alipour, J. M. S. Viana ...
  • Bauer, A. M., T. C. Reetz and J. Léon. ۲۰۰۶. ...
  • Bernardo, R. ۲۰۱۰. Breeding for quantitative traits in plants. Stemma ...
  • Cakir, R. ۲۰۰۴. Effect of water stress at different development ...
  • Coates, S. T. and D. G. White. ۱۹۹۸. Inheritance of ...
  • Davoodi, S. H., A. Rahemi-Karizaki, A. Nakhzari-Moghadam and E. Gholamalipour ...
  • Dorri, P., S. Khavari- Khorasani, M. Valizadeh and P. Taheri. ...
  • Farshadfar, E. ۱۹۹۸. Plant breeding methodology. Kermanshah University Press (In ...
  • Falconer, D. S. and T. F. C. Mackay. ۱۹۹۶. Introduction ...
  • Fehr, W. R. ۱۹۹۳. Principles of cultivar development. Vol.۱. MacMillan ...
  • Freeman, A. E. ۱۹۹۱. C.R. Henderson: contributions to the dairy ...
  • Ghahramani, S. and R. Darvishzadeh. ۲۰۲۱. Estimating breeding value of ...
  • Ghafari Azar, A., R. Darvishzadeh, Z. Aghaali, D. Kahrizi and ...
  • Hatami Maleki, M. H., R. Darvishzadeh and Z. Mohseni. ۲۰۱۴. ...
  • Irshad-ul-Haq, M., S. Ajmal, M. Munir and M. Gulfaraz. ۲۰۱۰. ...
  • Mir Mohammadi Maibody, S. A. M and P. Golkar. ۲۰۱۹. ...
  • Meuwissen, T. H. E. ۲۰۰۹. Accuracy of breeding values of ...
  • Mostafavi, Kh., R. Choukan, M. Taeb, M. R. Bihamta and ...
  • Mihailov, M. E and A. A. Chernov. ۲۰۰۶. Using double ...
  • Meuwissen, T. H. E., B. Hayes and M. E. Goddard. ...
  • Murray, M. G. and W. F. Thompson. ۱۹۸۰. Rapid isolation ...
  • Piepho, H., J. Mohring, A. Melchinger and A. Buchse. ۲۰۰۸. ...
  • Pal, A. K. and H. S. Prodham. ۱۹۹۴. Combining ability ...
  • Patterson, H. D. and R. Thompson. ۱۹۷۱. Recovery of inter-block ...
  • Reddy, P. M., N. Sarla and E. A. Siddig. ۲۰۰۲. ...
  • Sadeghi, F. and M. Rahimi. ۲۰۱۷. The use of cluster ...
  • Semagn, K., A. Bjørnstad and Y. Xu. ۲۰۱۰. The genetic ...
  • Sandhu, K. S., N. Singh and N. S. Malhi. ۲۰۰۷. ...
  • Tahmasbali, M., R. Darvishzadeh and A. Fayaz Moghaddam. ۲۰۲۰. Estimating ...
  • Villumsen, T. M. and L. Janss. ۲۰۰۹. Bayesian genomic selection: ...
  • Wanda, M. and S. Houshmand. ۲۰۱۱. Study of genetic structure ...
  • نمایش کامل مراجع