متناقض نما در اشعار مولانا

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 278

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RAVAN05_0689

تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1402

چکیده مقاله:

یکی از انواع آشنایی زدایی هنری در زبان, بیان پارادوکس یا متناقض نما است که از قوانین شناخته شده رستاخیز کلمات به شمار می رود و نظام محدود کلمات محاوره ای در هم شکسته می شود, که این امر باعث شکسته شدن تصاویر تکراری می شود. پارادوکس صرفا برای زیبایی آفرینی نیست بلکه خود واقعیت است که در نگاه اول عجیب و تکان دهنده است.نظام پارادوکس از نظر مولانا با اذهان نا آشنا با عرفان, نظامی متناقض است به این صورت که این عبارات و آنچه که هست از منظر عارفان و خداشناسان تناقض نیست و فقط متناقض نماست. متناقض نما یا پارادوکس در شعر حضرت مولانا به صورت فنی, زیبا و البته ظریف و شگفت انگیز خودنمایی میکند. پارادوکس با ورود عرفان توسط سنایی در شعر فارسی وارد شد و بعد از ان مولانا در اشعار خود به شکل هنرمندانه ای بکار برد.

نویسندگان

علی نساج خلیل آباد

لیسانس زبان و ادبیات فارسی