اهمیت قصه گویی و تاثیر آن بر تمرکز دیداری و شنیداریو مهارت های اجتماعی کودکان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر قصه گویی بر مهارت های دیداری، شنیداری و اجتماعی دانش آموزان دبستانی است . قصه گویی به عنوان یک ابزار آموزشی می تواند دانش آموزان را تشویق کند تا معنای منحصر به فرد بودن خود را کشف کنند و توانایی آنها را در ایجاد ارتباط واقعی بین افکار و احساسات (عزت نفس و خودپنداره) افزایش دهد. مهارت های کلامی می تواند توانایی دانش آموزان را برای حل تعارضات بین فردی با آرامش و از طریق بحث (بین فردی بین فردی) بهبود بخشد. گفتن و گوش دادن به داستان دانش آموزان را تشویق می کند تا ازتخیل خود تجسم و تصویرسازی ذهنی استفاده کنند این تخیل قوی می تواند اعتماد به نفس و انگیزه شخصی دانش آموزان را افزایش دهد زیرا آنها خود را شایسته و تواانا برای رسیدن به خواسته ها و رویاهای خود می دانند مطالعات متعددی رابطه بین صحبت کردن و رشد مهارتهای اجتماعی کودکان را بررسی کرده اند و نتایج زیادی به به دست آورده اند ازجمله جمال زاده ۱۳۸۰وی دراین تحقیق معتقد بد که چون کودکان به طبیعت نزدیکتر هستند داستان و قصه گویی را دوست دارند و تحت تاثیرآن قرار می گیرند و می توان ازاین امر به عنوان یک تکنیک آموزشی و درمانی دررشد مهارتهای اجتماعی آنها استفاده کرد

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، توجه وتمرکزدیداری شنیداری ، مهارتهای اجتماعی