بررسی مشکلات تدریس در فضای مجازی از دید معلمان دوره راهنمایی شهر مهاباد

هدف اصلی این پژوهش تعیین مشکلات تدریس در فضای مجازی از دید معلمان دوره راهنمایی شهر مهاباد است است. پژوهش حاضر با بهره گیری از رویکرد کیفی و به روش پدیدار شناسی به انجام رسید. جامعه این پژوهش، معلمان و والدین دوره راهنمایی شهر مهاباد هستند، موارد پژوهش، تعداد ۱۵ نفر است.جهت گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاری استفاده شد. روایی مصاحبه ها توسط استاد راهنما تایید گردید. در این پژوهش پایایی روش کیفی از طریق تهیه و بکارگیری چارچوبی مدون برای مصاحبه کنترل می شود. این چارچوب مدون پس از تایید استادان و اطمینان از کارایی آن در پوشش اهداف در تمام مصاحبه ها به کار گرفته شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش اسمیت و همکاران استفاده گردید. بر اساس مصاحبه ها مشکلات تدریس در فضای مجازی عبارت بودند از نبود تعامل دوطرفه، نداشتن سواد رسانه ای، بروز نبودن، عدم توجه به ارزشیابی، تهدید آموزشی، اهمال کاری تحصیلی، بروز آسیب روانی-جسمی، وجود مشکلات اقتصادی و ناتوانی مالی، عدم توجه به ارزشیابی دانش آموزان، ضعف در بازخورد آشکار شد همچنین در خصوص دیدگاه معلمان در باب مشکلات تدریس در فضای مجازی از دید معلمان دوره راهنمایی شهر مهاباد دو کد انتخابی با عنوانهای نگرانی در فراهم شدن و انجام امورات تحصیلی و آسیبهای روانی دانش آموزان(تندخویی و پرخاشگری) آشکار شد.

کلیدواژه ها:

فضای مجازی ، مشکلات تدریس ، معلمان دوره راهنمایی ،