بررسی نقش اخلاق و حکمت در نظام تعلیم و تربیت

تربیت مبتنی بر اخلاق، تلاش میکند از طریق پرورش فضایل در وجود انسان و زدودن رذایل، انسان را به سعادت برساند. ولی برای این کار، دیدگاه ها و رویکردهای متفاوتی وجود دارد. هدف غایی تربیت اخلاقی، پرورش انسانهایی است که در زمینهی فردی و اجتماعی بتوانند به سعادت دست پیدا کنند. هدف از انجام پژوهش حاضر؛ بررسی نقش اخلاق و حکمت در تعلیم و تربیت« بود. طرح پژوهش حاضر، با توجه به هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی-تحلیلی میباشد. ابزار گردآوری اطلاعات و دادهها، در پژوهش حاضر، منابع گوناگون چاپی مانند کتابهای مختلف و غیرچاپی شامل پایاننامه ها و مقالات موجود در سایتهای معتبر علمی، بود. در این پژوهش به بررسی یافته های پژوهش در قالب مفاهیم واژه های اخلاق، حکمت، تربیت، انواع اخلاق، انواع حکمت، انواع تربیت، جنبه های مختلف تربیت، دیدگاه های ارسطو، غزالی، دانشمندان اسلامی و دانشمندان تعلیم و تربیت به طور تخصصیتر در مورد تربیت اخلاق و حکمت در تعلیم و تربیت، پرداخته است. . تربیت در قالب معانی همچون: پرورشدادن، تعلیم و تادیب، ادب و اخلاق به کسی یاددادن، آمده است. تربیت انواع گوناگونی دارد و هدف کلی تربیت دستیابی به سعادت است. اخلاق یکی از مفاهیمی است که با تربیت ارتباط دارد و تفاوت چندانی بین این دو مفهوم وجود ندارد. ارسطو در بحث تربیت اخلاقی به فضایل اخلاقی و فضایل اخلاقی اشاره دارد. تربیت فرزند به عنوان یکی دیگر از مصادیق حکمت عملی از دیدگاه غزالی است. غزالی کودک را همچون زمینی پاک میداند که آمادگی کشت هر نوع محصول خوب و بد را دارد.

کلیدواژه ها:

نقش ، اخلاق ، حکمت ، نظام ، تعلیم و تربیت