بررسی نقش کارکردهای شناختی، سپاسگزاری و افسردگی در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(ام اس)

پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش کارکردهای شناختی، سپاسگزاری و افسردگی در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(ام اس) انجام شد. این مطالعه مقطعی بر روی ۹۲ بیمار مراجعه کننده به بخش فیزیوتراپی انجمن ام اس تهران انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه کارکردهای شناختی(نجاتی، ۱۳۹۲)، پرسشنامه کیفیت زندگی(سازمان بهداشت جهانی، ۱۹۹۶)، پرسشنامه سپاسگزاری(مک کلاف و ویت ویلایت، ۲۰۰۲) و پرسشنامه افسردگی( بک و همکاران، ۱۹۶۱) بود. داده های پژوهش با روش رگرسیون چندگانه همزمان و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss.۲۳ مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج ضریب همبستگی نشان داد متغیرهای کارکردهای شناختی(۴۳۸/۰=r)، افسردگی(۳۰۳/۰- =r) و سپاسگزاری(۴۶۷/۰=r) با کیفیت زندگی رابطه معنی داری دارد(۰۵/۰>p). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد، ۴/۵۱ درصد از واریانس کیفیت زندگی توسط کارکردهای شناختی، سپاسگذاری و افسردگی تبیین می­شود. بنابراین اگرچه افراد مبتلا به بیماری ام اس ممکن است احساس افسردگی را تجربه کنند، اما عامل سپاسگزاری بالا در افراد ممکن است به افراد اجازه دهد از افراد، رویدادها و موقعیتهای زندگی قدردانی کنند و نسبت به زندگی و روابط اجتماعی شان قدردان باشند.

کلیدواژه ها:

کارکردهای شناختی ، سپاسگزاری ، افسردگی ، کیفیت زندگی ، مولتیپل اسکلروزیس(ام اس)