از تربیت تا مدیریت در اندیشه سعدی

آثار هنری و ادبی هر قوم و ملتی ، عصاره و خلاصه تجربیات زیسته آنهاست . اندیشه و زندگی آن ها درقالب آیین ها، سنت ها، ضرب المثل ها و حکایات برای نسل های بعد از خود و گاه فراتر از مرزهای زمان و مکان برای اقوام دیگر منقل می شود و می ماند. از جمله مفاهیم اساسی که در همه ادورا حیات ، هدف انسان بوده و همواره در پی آن ، مصائب و دشواریها را به جان خریده تا بدان دست یابد »رشد« و »سعادت « خود بوده که در این آثار به گونه های مختلف بازتاب دارد. بشر امروز مسیر بسیار طولانیی را طی کرده ، تجارب و بلایای بزرگی را از سر گذرانده تا به جایگاه امروزین رسیده است اما هنوز با آن مرتبه از معرفت ، سعادت و سلامتی که بشر به عقل خود دورنمایی از آن را ترسیم کرده و دین هم بدان بشارت داده است ، فاصله دارد. بدون شک مهمترین دلیل عقلایی بعثت انبیا، صدور دین و احکام دینی هم آگاهی بخشی و هدایت بشر به سوی سعادت دنیوی و اخروی اوست که در کتب آسمانی به صراحت تبیین شده است و بخش اعظمی از ادبیات هرملتی هم متاثر از همین آموزهای دینی است . این پژهش قصد دارد تا این دورنما و آن طرح و ترسیم مسیر دینی را آن گونه که در آثار فکری، فرهنگی و هنری (ادبی ، معماری و ... ) بازتاب یافته است در اندیشه سعدی با ذکر شاهد نمونه -هایی از بوستان و گلستان او بررسی کرده ، با وضعیت موجود در جوامع بشری بسنجد تا معلوم شود آیا در طول چندین قرن توفیقی یا توفیقاتی یافته است ؟ در کدام زمینه ها؟ و چه میزان ؟

کلیدواژه ها:

تحمل و مدارا ، بازگشت به فطرت ، تربیت ، داددهی و دادخواهی ، مسئولیت پذیری