بررسی شاخص های عملکردی سیستم توزیع از دید اندازه و ظرفیت بهینه مولدهای تولید پراکنده

یکی از روندهای رو به رشد سیستم های توزیع انرژی الکتریکی عملکرد و مدیریت در بهبود شرایط کاری سیستم با هدف ارائه خدمات خوب به مشتریان می باشد. همچنین در رابطه با اصلاحت در بخش سیستم های توزیع انرژی، منابع مولدهای پراکنده DG نقش فزاینده ای در عملکرد بهینه سیستم توزیع و قابلیت اطمینان آن دارد. در این مقاله یک روشی برای تخصیص منابع تولید پراکنده در یک سیستم توزیع در نظر گرفته شده است. این تخصیص در جهت بهبود رفتار کلی شبکه و بر اساس پارامترهای عملکردی مانند کاهش تلفات سیستم، بهبود در پایداری ولتاژ و همچنین بهبود در پروفیل ولتاژ تعیین می شود. در ابتدا عملکرد شبکه NPEI همراه با قواعد آسان و تعیین مکان آن و همین طور ظرفیت مربوط به منابع DG امکان پذیر می باشد. در این مقاله همچنین این امکان را به طراح سیستم توزیع می دهد که با ارائه فهرستی با کاهش ترتیب اولویت با ارزش NPEI، عملی ترین گزینه را برای درج مطلوب و بهینه DG انتخاب کند. بطوری که تمامی پارامترها در جهت بهبود شبکه توسعه یابند. سرانجام تمامی موارد بیان شده توسط یک سیتم ایده آل 90 باسه IEEE تست و نتایج بدست آمده هر یک از شاخص ها بررسی و ارزیابی شده است.

کلیدواژه ها:

تولید پراکنده ، ظرفیت بهینه DG ، شاخص پایداری ولتاژ ، شاخص کاهش تلفات ، توان ، بهبود پروفیل ولتاژ