بررسی ارتباط هیدرولیکی آبخوان کاشان با دریاچه نمک مجاور آن و تعیین منشاء شوری ایجاد شده در آبخوان

برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی منجر به کاهش کیفیت آب های زیرزمینی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی دلایل اصلی شور شدن آبخوان کاشان است که در مجاورت دریاچه نمک قرار گرفته است. جهت انجام این مطالعه ۵۳ حلقه چاه واقع در آبخوان کاشان مورد بررسی قرار گرفت. پس از انتخاب چاه ها با گسترش مناسب، ۷۴ نمونه آب از چاه های منتخب جمع آوری و از نظر شیمیایی و یونی (پارامترهای EC، Na+، K+، Ca۲+، Mg۲+، Cl-، HCO۳-) بررسی شد. بر اساس نتایج حاصل، جهت حرکت جریان آب زیرزمینی در این آبخوان از غرب سفره به سمت شرق آبخوان است، به استثنای منطقه شمال شرق آبخوان که جریان برگشتی از سمت دریاچه نمک به سمت داخل آبخوان وجود دارد. نتایج این مطالعه نشان داد که شور شدن آبخوان دشت کاشان در مناطق مختلف دو دلیل عمده دارد: برداشت بی رویه آب های زیرزمینی از طریق چاه های بهره برداری، بالا آمدن مخروطی شکل آب شور و بروز پدیده آپکنینگ که غالبا در مناطق مرکزی و جنوبی آبخوان رخ می دهد و وجود جریان برگشتی از سمت دریاچه نمک و هجوم آب شور به سمت داخل آبخوان که غالبا در مناطق شمال و شمال شرقی آبخوان اتفاق می افتد.

کلیدواژه ها:

کیفیت آب زیرزمینی ، تغییرات تراز آب ، دریاچه نمک ، هجوم آب شور ، آپکنینگ