ارزیابی عملکرد یک نیروگاه بخار در خارج از نقطه طراحی بر مبنای تحلیل اگزرژی

در این مقاله نیروگاه بخار ۳۲۰ مگاواتی مورد مطالعه قرار گرفته و تحلیل انرژی و اگزرژی برای اجزا و نیز برای کل چرخه این نیروگاه بر مبنای داده های واقعی انجام شده است. بررسی ها نشان می دهد به دلیل وابستگی اگزرژی به دمای محیط، بازده اگزرژی کلی با کاهش دمای محیط، ۹۳/۵ درصد افزایش می یابد. تخریب اگزرژی نسبت به دمای چگالنده هم منجر به کاهش ۸/۲ درصدی تخریب اگزرژی نسبت به بار نامی و افزایش بازده انرژی ۴/۱ درصدی در کاهش دمای چگالنده می گردد. همچنین کل تلفات اگزرژی چرخه نیروگاه در حدود توان نامی خروجی آن است که البته در بارهای نزدیک به بار نامی نسبت به بار نیمه، حدود ۵ درصد این تلفات کاهش می یابد. بیشترین تلفات اگزرژی مربوط به بویلر و حدود ۸۰ درصد کل تلفات و کمترین تخریب اگزرژی مربوط به پمپ ها و حدود ۳/۰ درصد می باشد. افزایش دمای بخار خروجی از بویلر نیز منجر به افزایش ۳۹/۱ درصدی بازده انرژی و ۶۴/۱ درصدی بازده کلی اگزرژی نیروگاه خواهد شد. بنابراین کم هزینه­ترین روش بهره­برداری نیروگاه، عملکرد آن در بارهای بالا و نامی می­باشد.

کلیدواژه ها:

بازده ، انرژی ، اگزرژی ، نیروگاه بخار ، شرایط کاری خارج طرح