شناسایی شاخص های اصلی تاثیرگذار و تاثیرپذیر الگوی تعامل سازنده کانون های دانش آفرین دانشگاه و صنعت در ایران

هدف: هدف پژوهش حاضر شناسایی شاخص های اصلی تاثیرگذار و تاثیرپذیر الگوی تعامل سازنده کانون های دانش آفرین دانشگاه و صنعت در ایران می باشد. روش: این تحقیق، از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده های توصیفی پیمایشی با رویکرد تفسیری ساختاری(ISM) می باشد. جامعه آماری شامل کلیه مدیران، کارشناسان حوزه ارتباط صنعت و دانشگاه و متخصصان دانشگاهی تعیین شد. مشارکت کنندگان مطالعه حاضر، ۱۲ تن از مدیران، سیاست گذاران و متخصصان دانشگاهی حوزه تعامل صنعت و دانشگاه بودند، که بطور هدفمند برای مشارکت در این پژوهش دعوت به همکاری شدند. ابزار گردآوری پرسشنامه محقق ساخته و  روش گردآوری داده ها در این بخش نیز ، مبتنی بر تکمیل پرسش نامه های تنظیمی بود که سوال های آن ها به صورت بسته  پاسخ ارائه شدند. یافته ها: نتایج حاصل از اجرای پژوهش نشان داد  ۲۵ عامل بر تعامل سازنده کانون های دانش آفرین دانشگاه و صنعت در ایران اثرگذار می باشد. بر این اساس تنها معیار «تضمین توسعه پایدار» از نوع معیارهای مستقل هستند. این متغیر دارای وابستگی کم و هدایت (نفوذ) بالا می­باشند به عبارتی دیگر تاثیرگذاری بالا و تاثیرپذیری کم از ویژگی­های این متغیرها است. بقیه معیارها از نوع رابط هستند این متغیرها از وابستگی بالا و قدرت هدایت بالا برخوردارند به عبارتی تاثیرگذاری و تاثیرپذیری این معیارها بسیار بالاست و هر تغییر کوچکی بر روی این متغیرها باعث تغییرات اساسی در سیستم می­شود. نتیجه گیری: سطوح به دست آمده در مدل ISM نشان داده اند که دو شاخص« رشد کسب و کار و تضمین توسعه پایدار» در سطح یک و به عنوان «شاخص های نتیجه ای» مدل مطرحند که این امر توجه ویژه مسئولان و سیاست گذاران صنعت و دانشگاه و دستگاه های مرتبط را به این معیارها می طلبد.

کلیدواژه ها:

تعامل سازنده ، کانون های دانش آفرین ، دانشگاه ، صنعت