تحلیل الگوی بازآفرینی در جهت احیاب بافت های فرسوده شهری (محدوده مورد مطالعه بافت فرسوده شیراز)

بخشی از فضای شهری که آن را با نام فرسوده می شناسیم،عمدتا فاقد شرایط زیست مطلوب از نظر مسکن و خدمات مکمل می باشد و حرکت در جهت بهسازی و نوسازی آن، در واقع تلاشی است برای احیای حقوق پایه ای شهروندانی که می روند تا خطر انزوای اجتماعی، اقتصادی و فیزیکی از زندگی شهری را تجربه کنند. بافت های مسکونی و غیره همیشه به عنوان اساس تصمیمات بنیادی در برنامه ریزی و طراحی شهری مطرح می باشند. مطالعات و تجارب در زمینه نوسازی و بهسازی بافتهای فرسوده شهری نیز نشانگر تکامل رویکردهای متداول »نوسازی شهری« و جایگزینی آن با رویکردهای نوینی مانند » بازآفرینی شهری« با محوریت تجدید حیات بافتهای آسیب دیده است. این پژوهش با هدف تحلیل الگوی بازآفرینی در جهت احیاب بافت های فرسوده شهری (محدوده مورد مطالعه بافت فرسوده شیراز) با استفاده از مدل swot تحلیل شده است. نوع پژوهش از نظر کاربردی و از نظر روش ماهیت جزء روش های تحقیق توصیفی – تحلیلی است. اطلاعات و داده های مورد نیاز از طریق روش کتابخانه ای جمع آوری شده و در نهایت سیاست ها و راهبردی متناسب برای بافت های فرسوده ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

بافت ، بافت فرسوده ، احیا ، بازآفرینی ، شیراز ، swot