مدلسازی اثر بار لرزه ای بر سازه زیرزمینی ساخته شده از بتن معمولی و بتن فوق توانمند ) مطالعه موردی ایستگاه میدان شهدای مشهد (ایران

امروزه با پیشرفت فناوری، سهولت در حفاری و ساخت و سازهای زیرزمینی، محدودیتهای فضاهای سطحی برای اجرایطرحهای عمرانی و نیز به واسطه مسائل سیاسی و امنیتی، توجه بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه بهاحداث سازه های زیرزمینی برای کاربریهای عمران، نظامی، و معدنی معطوف شده است. بنابراین لازم است که پایداریآنها در برابر خطرات ناشی از بلایای طبیعی از جمله زلزله مورد مطالعه قرار گیرد. لذا سازه های زیرزمینی که در منطقهلرزه خیز ساخته میشوند، می بایست در برابر بارهای حاصله )بارهای دینامیکی( در اثر پدیده زلزله، طراحی شده و ازعملکرد لازم برخوردار باشند. از سوی دیگر، با توجه به اهمیت و پیچیدگی اجرای سازه های زیرزمینی، مصالح مصرفیمورد استفاده چه از لحاظ اقتصادی و چه از لحاظ تامین ویژگیهای فنی، بسیار حائز اهمیت هستند. هدف از اینپژوهش، مقایسه بتن مصرفی معمولی و فوق توانمند در سازه ایستگاه متروی زیرزمینی، تحت اثر بار زلزله میباشد. با تحلیل موارد فوق در نرم افزار اجزای محدود PLAXIS دریافتیم که استفاده از بتن فوق توانمند میتواند به میزان ۴,۲۷ به افزایش ظرفیت لنگر خمشی در دیواره سازه ایستگاه کمک نماید و با تحلیلهای بیشتر دریافتیم هر مقدار از عرض مقطع کاسته شود این افزایش ظرفیت لنگر خمشی بیشتر خواهد شد این مقادیر هنگامی که ۰٫۶۷ برابر ابعاد واقعی باشد ۷,۲۸، هنگامی که .۵ برابر ابعاد واقعی باشد ۱۰,۷ و هنگامی که ۲۵. ۰برابر ابعاد واقعی باشد ۱۷,۴۹ افزایش ظرفیت لنگر خمشی را در پی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

تونل ایستگاه زیرزمینی ، زلزله ، بتن فوق توانمند ، بتن معمولی ، تحلیل دینامیکی ، شبیه سازی عددی.