(نقالی و وایانگ ببر، مطالعه ی تطبیقی دوگونه نمایشی ایران و اندونزی)
محل انتشار: هفتمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 210
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICRSIE07_331
تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
این مقاله با هدف مطالعه و تحلیل و تطبیق دو گونه ی نمایش سنتی نقالی و"وایانگ ببر"۱ نوشته شده است. بدین منظور برای مطالعات موضوع مورد نظر و تحلیل یافته ها در مقاله حاضر از روش تطبیقی استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز مقاله حاضر نیز به صورت کتابخانه ای گرد آوری شده است. در مورد پیشینه تحقیق این مقاله باید گفت که تاکنون پژوهشی درباره این موضوع صورت نگرفته است. وایانگ ببر یکی از گونه های نمایش سنتی در اندونزی می باشد که شباهت های زیادی با نقالی در ایران دارد. همان گونه که نقالی جایگاه ویژه ای در میان تاریخچه ی هنرهای نمایشی ایران دارد و جزء میراث ارزشمند نیاکان این سرزمین محسوب می گردد و دربرگیرنده ی باورها، مذهب، افسانه ها و ادبیات ایران می باشد، وایانگ ببر نیز در اندونزی از اهمیت بالایی برخوردار است و دارای اشتراکات اجرایی بسیاری با نقالی ایران است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
خاطره مداحی
هنرجوی ارتباط تصویری
مریم رحیمی پور
مدرس ارتباط تصویری