بررسی عناصر موسیقیایی در بناهای دوره صفوی در شهر اصفهان ( عمارت عالی قاپو و پل خواجو)

معمار باید غرض خود را به زبان عمارت بیان کند، که بعضی فواید مصرفی هم دارد. هنرها از آنجا که از یک منشا فطری نشات می گیرند، قابلیت ترجمه به یکدیگر را دارند. درمورد شباهت و تفاوت های معماری و موسیقی میتوان گفت معماری هنری است بصری ، ثابت و ایستا که ایجاد فضایی مادی و معنوی می کند در واقع وجه عینی هندسه تجریدی است . کاربرد تناسبات در حجم مکان و در یک کلام، معماری زمان می باشد . هدف ما بررسی ارتباط بین معماری دوره صفویه که از دوره های پر اهمیت معماری اسلامی ایرانی است و در شهر اصفهان که بیشترین بناهای این دوره قرار دارد و اوج این معماری بعد از پادشاهی شاه عباس است ( خیابان جلفا . چهل ستون. عالی قاپو . میدان نقش جهان و بازار و مساجد و ...) و نیز بررسی معماران شاخص و برجسته آن دوره همانند (شیخ بهایی ). هنر همواره در بین معماری ها در اوج خود بوده و بین هنر و معماری ارتباط عمیقی وجود دارد و بر یک دیگر اثر گذارند و برای دریافت معنی تاثیر موسیقی بر معماری و بالعکس ، باید آنرا تجربه کرد، در تحقیق حاضر کوشش بر آن است تا به اطلاعات ارزشمندی از عناصرموسیقی درمعماری دوره ی صفوی در شهراصفهان دست یابیم . روش تحقیق در این پژوهش توصیفی - تحلیلی و بااستفاده از منابع کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

عناصرموسیقی ، معماری ، بناهای دوره صفوی ، عالی قاپو ، پل خواجو