درمان مبتنی بر اثربخشی رابطه والد کودک بر اضطراب و لجبازی کودکان پیشدبستانی شهرستان یزد

با توجه به اینکه کودکان لجباز غالبا اضطراب بالاتری را تجربه می کنند، یکی از مهم ترین متغیرهای موثر بر سلامت کودکان، بهبود رابطه والدکودک می باشد، لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر رابطه والد کودک بر اضطراب و لجبازی کودکان پایش دبستانی شهرستان یزد بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان پیش دبستانی حاضر در مهد کودک پیدایش و مهد گل های بهشت شهرستان یزد درسال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ بود. از میان جامعه آماری، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و براساس نمره پرسشنامه اضطراب کودکان(اسپنس، ۲۰۰۱ ) و پرسشنامه لجبازی در پیش آزمون، ۳۰ نفر که دارای ملاک های ورود و خروج بودند نمونه آماری را تشکیل دادند. این ۳۰ نفر بهطور تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، درمان مبتنی بر رابطه والد کودک را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار دارند. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس ANCOVA و برای تسریع در نتایج حاصله از نرمافزار spss-۲۲ استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از این بود که درمان مبتنی بر رابطه والد کودک به طور معناداری منجر به کاهش اضطراب (اضطراب تعیم یافته، هراس اجتماعی، وسواس بی اختیاری، ترس از آسیب جسمانی و اختلال اضطراب جدایی) و لجبازی کودکان پیش دبستانی شهرستان یزد می شود p<۰/۰۱ در نتیجه میتوان گفت درمان مبتنی بر رابطه والد کودک رویکرد مناسبی جهت کاهش اضطراب و لجبازی کودکان پیش دبستانی شهرستان یزد موثر است.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر رابطه والد کودک ، اضطراب ، لجبازی ، سلامت کودکان