رابطه الگو های دلبستگی و الگوهای تعاملی والدین با جو عاطفی خانواده دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر کرمانشاه

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی جو عاطفی خانواده بر اساس الگو های دلبستگی و الگوهای تعاملی والدین دانش آموزان شهر کرمانشاه بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه والدین دانش آموزان شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۱ بودند که مشغول به تحصیل می باشند. نمونه این پژوهش مشتمل بر ۲۰۰ نفر از والدین دانش آموزان می باشد که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است.. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه الگو های دلبستگی هازن و شیور، الگوهای تعاملی (CPQ) و جو عاطفی خانواده اپشتاین و بالدوین بود. نتایج نشان داد که بین الگو دلبستگی ایمن با جو عاطفی خانواده رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین الگو دلبستگی ناایمن اجتنابی با جو عاطفی خانواده رابطه منفی معنی داری وجود دارد. بین الگو دلبستگی ناایمن دوسوگرا با جو عاطفی خانواده رابطه منفی معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر، هر چه والدین دانش آموزان دارای الگو های دلبستگی ایمن باشد از جو عاطفی خانواده بهتری برخوردار خواهند بود و هر چه والدین دانش آموزان دارای الگو های دلبستگی ناایمن اجتنابی و ناایمن دوسوگرا باشد از جو عاطفی خانواده ضعیفتری برخوردار خواهند بود. بین الگوی ارتباطی (سازنده متقابل) با جو عاطفی خانواده رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر، هر اندازه الگوی ارتباطی (سازنده متقابل) در والدین دانش آموزان بیشتر باشد، از جو عاطفی خانواده بهتری برخوردار خواهند بود. بین الگوی ارتباطی (توقع/کناره گیری) با جو عاطفی خانواده در والدین دانش آموزان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر، هر اندازه الگوی ارتباطی (توقع/کناره گیری) در والدین دانش آموزان بیشتر باشد، از جو عاطفی خانواده ضعیف تری برخوردار خواهند بود. همچنین بین الگوی ارتباطی (اجتنابی) با جو عاطفی خانواده در والدین دانش آموزان رابطه ای وجود. متغیر الگو دلبستگی ایمن و الگو تعاملی (سازنده متقابل) می توانند به طور مثبت و معنی داری جو عاطفی خانواده در والدین دانش آموزان را پیش بینی کنند

کلیدواژه ها:

جو عاطفی خانواده ، الگو های دلبستگی ، الگوهای تعاملی