واکاوی روند شکل گیری آموزش پژوهش محور در مدارس

رویکرد پژوهش محوری رویکردی است که لزوم کاویدن محیط و موقعیت های آن را برای دانش آموزان به ارمغان می آورد و در آن به جای انباشت اطلاعات در ذهن، نحوه ی یادگیری و یا به عبارتی یادگیری یادگرفتن را مدنظر قرار می دهد و مشخصاتی همچون پویایی، همکاری و مشارکت، تکامل دانش و مهارت، پرسشگری، تفکر انتقادی، تحکیم ساخت شناختی و حل مسئله را دارد. پژوهش شریان حیاتی و پویایی تعلیم و تربیت محسوب می شود لذا نهادینه کردن آن در مدارس برای گرایش دانش آموزان به سمت فعالیت های پژوهشی باید تقویت شود.جایگاه پژوهش در پیشرفت جامعه به اندازه ای اهمیت دارد که باید در دستور کار معلمان، مدیران مدارس و مسوولان آموزش و پرورش با هدف گسترش و تقویت فرهنگ پژوهش محوری دربین آینده سازان ایران بیشتر مورد توجه قرار گیرد.برنامه های پژوهشی باید در سنین پایین جامعه مورد توجه باشد تا کودکان و نوجوانان با چگونه فکر کردن و یافتن راه حل برای پاسخ مساله آشنایی پیدا کنند.پژوهش محوری در مدارس موجب می شود تا دانش آموزان مهارت های تفکر همچون واکاوی تبیین مسائل و آزمون فرضیه ها را بیاموزند. حاکم شدن فضای پرسشگری و جستجوگری در مدارس از جمله مواردی است که آموزش و پرورش باید به آن توجه کند تا پژوهش محوری دربین دانش آموزان و حتی معلمان نهادینه شود.چند سالی است که نگاه پژوهشی دربین فعالان عرصه تعلیم و تربیت عمیقتر شده است که این رویکرد مهم و هدف دار در بین دانش آموزان و معلمان استان البرز با کسب رتبه های برتر در جشنواره های کشوری و برون مرزی گواه این ادعا است در این پژوهش به واکاوی نقش پژوهش محوری در مدارس می پردازیم.

کلیدواژه ها:

پژوهش محور ، مدارس ، آموزش و پرورش ، معلمان