اثربخشی بازخورد هنجاری مثبت و منفی بر خودکارآمدی کودکان

هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی اثربخشی بازخورد هنجاری مثبت و منفی بر خودکارآمدی کودکانبود. جامعه آماری دانش آموزان ۹ تا ۱۱ سال شهرستان مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۰ بود که از این جامعهتعداد ۴۵ نفر بصورت تصادفی انتخاب شده و به طور تصادفی ساده در ۳ گروه ۱۵ نفری جایگزین شامل؛الف) بازخورد هنجاری مثبت، ب) بازخورد هنجاری منفی و ج) کنترل (بدون بازخورد) تقسیم شدند. برایجمع آوری داده ها از پرسشنامه پرسشنامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان استفاده شد. تمامی افراد درپیش آزمون که شامل تکمیل پرسشنامه خودکارامدی و اجرای دو بلوک ۱۰ تایی (پرتاب توپ به صورت یکدستی) شرکت کردند. مرحله اکتساب شامل شش جلسه تمرینی بود و نمونه ها با توجه به گروهی که درآن قرار داشتند هر جلسه تعداد ۵ بلوک ۱۰ کوششی را اجرا کردند. در حین اجرا بازخورد آگاهی از نتیجهبرحسب جهت و مسافت و امتیاز پرتاب ها از مرکز هدف به صورت کلامی داده می شد. به طوری که افرادبازخورد ۲۰ درصد بالاتر از میانگین (بازخورد هنجاری مثبت) و ۲۰ درصد پایین تر از میانگین (بازخوردهنجاری منفی) پرتاب هایشان دریافت می کردند. ۷۲ ساعت پس از آخرین جلسه اکتساب آزمون یادداریهمانند پیش آزمون برگزار شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبیاستفاده شد. کلیه داده ها با استفاده از نرم افزار Spss تحلیل شد. یافته ها نشان داد؛ بین تاثیر بازخوردهنجاری مثبت و منفی بر خودکارامدی کودکان ۹ تا ۱۱ سال تفاوت معنی داری وجود دارد. به طوری کههر دو گروه تمرینی بازخورد هنجاری مثبت و منفی نسبت به گروه کنترل نمرات خودکارمدی بالاتری کسبکردند. همچنین بین میانگین نمرات گروه های بازخورد هنجاری مثبت و منفی اختلاف معنی داری با برتریگروه بازخورد هنجاری مثبت وجود داشت. نتایج از این ایده حمایت می کند که بازخورد هنجاری مثبت اثرتسهیل کنندگی و انگیزشی بیشتری برای ارتقای خودکارمدی کودکان فراهم می سازد.

کلیدواژه ها:

بازخورد ، باخورد هنجاری کاذب ، خودکارامدی ، کودکان