غیرفعال کردن لیستریا مونوسیتوژنز با عصاره و اسانس دارچین در آب سیب، تولید آب سیب دارچینی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 233

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FSACONF13_025

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1402

چکیده مقاله:

آب میوه، مایع به دست آمده از بخش های خوراکی سالم، مناسب و رسیده میوه های تازه و یا نگهداری شده در شرایط ایده آل است و حاوی بیشتر املاح و ویتامین های میوه اصلی است. پایین بودن pH این فرآورده ها و بالا بودن غلظت قندهای قابل تخمیر، باعث انتخابی شدن محیط آنها برای رشد گروه های خاصی از میکروارگانیسم ها مقاوم به اسید شده است. منشا میکروارگانیسم ها در آب میوه ها، میوه خام و تجهیزات آلوده است. باکتری لیستریا بسیاری از غذاها و نوشیدنی ها را آلوده می کند و بلع غذای آلوده منشا اصلی عفونت است. لیستریا مونوسیتوژنز تنها پاتوژن انسانی مهم در بین شش گونه دیگر لیستریا است. دارچین به عنوان طعم دهنده و نگهدارنده مواد غذایی کاربرد دارد. در این مطالعه اثر ضد باکتریایی عصاره و اسانس دارچین در آب سیب و تولید طعم مطلوب ارزیابی شد. قطر هاله عدم رشد باکتری لیستریا مونوسیتوژنز با روش چاهک گذاری در غلظت ۲۰ درصد عصاره اتانولی دارچین، ۱۰ میلیمتر به دست آمد. حداقل غلظت بازدارندگی ( MIC ) عصاره اتانولی دارچین ۶mg/ml؛ (۰/۶ درصد) و حداقل غلظت بازدارندگی اسانس دارچین ۰/۱mg/ml؛ (۰/۰۱ درصد) به دست آمد. نتایج ارز تعداد باکتری در آب سیب حاوی عصاره دارچین نشان داد تعداد باکتری از روز صفر تا روز سوم به میزان ۴ لگاریتم کاهش داشت و پس از آن تا روز دهم به میزان ۱ لگاریتم افزایش پیدا کرد. در گروه شاهد از روز صفر تا روز یکم تعداد باکتری به میزان ۱ لگاریتم کاهش داشت و سپس تا روز دهم ۱ لگاریتم دیگر نیز کاهش پیدا کرد که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین گروه مورد آزمایش با گروه شاهد وجود داشت ( P<۰.۰۵).

کلیدواژه ها:

لیستریا مونوسیتوژنز ، عصاره و اسانس دارچین ، آب سیب

نویسندگان

نادیا فیجی وری

دانشجوی دکترا تخصصی بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد

حمدالله مشتاقی

استاد تمام، گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد

مریم عباس والی

استادیار، گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد