مدل کاربردی فناوری های آموزشی جهت بهبود یادگیری دانش آموزان: کاربرد مدل سازی ساختاری تفسیری

هدف: استفاده از فناوری های آموزشی این قدرت را دارد که تعامل بین دانش آموزان، والدین و معلمان را تسهیل و به گسترش یادگیری فراتر از مدرسه کمک کند این امر می تواند راه گشایی برای افزایش یادگیری دانش آموزان در نظام آموزشی باشد اما چگونگی به کارگیری این فناوری و تاثیر هر شیوه تا حدود زیادی نامشخص است. پژوهش حاضر با هدف، ارایه مدل کاربردی فناوری های آموزشی جهت افزایش یادگیری دانش آموزان به کمک مدل سازی ساختاری-تفسیری صورت گرفته است.  مواد و روش ها: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش کیفی است. جامعه مشارکت کنندگان ۱۰ نفر از خبرگان فعال در زمینه آموزش و پرورش که حداقل سابقه ۱۰ سال کار یا پژوهش در زمینه آموزش و پرورش را داشته اند می باشند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. برای تعیین پایایی ابزاره اندازه گیری مقدار ضریب ICC از لحاظ سازگاری و توافق مطلق مورد تایید قرار گرفت. از رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری به کمک نرم افزار متلب جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج به دست آمده، عامل های استفاده از کلاس های مجازی، پرینت سه بعدی، موزه های علم و فناوری و حقیقت مجازی در ارتباط با موضوع پژوهش از اثرپذیری بیشتری برخوردارند و در مقابل عامل های دیگر؛ تلفن همراه هوشمند جهت یادگیری، ابزارهای الکترونیکی (گجت ها)، استفاده از بازی های آموزشی، ابزارهای به روز کامپیوتری، آپدیت امکانات براساس ICT و اینترنت دارای بیشترین تاثیرگذاری و کمترین تاثیرپذیری می باشند. هم چنین دو متغیر، استفاده از رسانه های اجتماعی آنلاین و یادگیری به کمک کتابخانه های دیجیتال هم دارای قدرت اثرگذاری و هم تاثیرپذیری یکسان است. یافته ها نشان می دهد یادگیری به کمک کتابخانه های دیجیتال نزدیک ترین عامل به خط استراتژیک می باشد بنابراین راهبردی ترین متغیر پژوهش می باشد که نیاز به توجه هر چه بیشتر مدیران نظام های آموزشی برای سرمایه گذاری درآینده می باشد. با توجه به نتایج می توان گفت به کارگیری مواد و رسانه های آموزشی، استفاده از طراحی منظم آموزشی و ارزشیابی صحیح و اصولی از سوی معلمان در فرآیند تدریس، موجب افزایش یادگیری دانش آموزان می شود

کلیدواژه ها:

مدل سازی ساختاری تفسیری ، مدل فناوری های آموزشی ، یادگیری دانش آموزان