بررسی عملکرد ذرت علوفه ای Zea maize L.)) تحت تاثیر تراکم بوته باقلا (Vicia faba L.) و مصرف نیتروژن در سیستم بدون خاک ورزی

به منظور بررسی تاثیر تراکم بوته باقلا در تناوب و استفاده از کود نیتروژن معدنی بر عملکرد خشک علوفه ی ذرت علوفه ای، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ و ۹۸-۱۳۹۷ در مزرعه ی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی به اجرا درآمد. عامل های مورد مطالعه شامل تراکم بوته ی باقلا در تناوب (۲۵، ۳۵، ۴۰ و ۸۰ بوته در مترمربع) و سطوح نیتروژن (۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار بر پایه ی کود اوره) در ذرت علوفه ای بودند. همچنین یک سطح نکاشت از باقلا به منظور مقایسه ی اثر تراکم های مختلف این گیاه بر ویژگی های ذرت علوفه ای در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه ی مرکب نشان داد که اثر تراکم بوته باقلا بر عملکرد دانه، وزن صد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و نیز درصد کاهش وزن خشک علف هرز در باقلا معنی دار بود. به طوریکه بیشترین عملکرد دانه از تراکم ۸۰ بوته باقلا به دست آمد و در تراکم ۴۰ بوته باقلا بیشترین وزن صد دانه و شاخص برداشت مشاهده شد. همچنین در این آزمایش، عملکرد خشک علوفه ی ذرت، عملکرد پروتئین، کارایی زراعی و کارایی بازیافت نیتروژن تحت تاثیر اثر متقابل تراکم بوته باقلا و کاربرد کود نیتروژن قرار گرفت. بیشترین عملکرد خشک علوفه ذرت علوفه ای از تیمار تراکم ۴۰ بوته باقلا + ۲۰۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد که نسبت به تیمار شاهد افزایش ۱۵۵ درصدی نشان داد.

کلیدواژه ها:

تناوب ، حبوبات ، علف هرز ، کارایی زراعی نیتروژن ، کارایی بهره وری نیتروژن