تعیین قلمرو مناطق بیابانی استان هرمزگان از جنبه ژئومرفولوژی۱

بیابانهای ناشی از فرایندهای ژئومرفولوژی از نظر خواص مرفوژنیک، ساختمانی، لیتو- ادافیکی و ترکیبی طبقه بندی و تعریف شده اند. در این پژوهش از روش مرفوژنیک برای تعیین و تفکیک مناطق بیابانی استان هرمزگان استفاده شده است. برای این کار با استفاده از نقشه های زمین شناسی و نقشه های توپوگرافی و تلفیق داده های مربوط به عوارض ژئومورفولوژی خاص بیابان از جمله دشت سرها، بسترهای طغیانی در مسیر شبکه آبها، تپه های ماسه بادی نبکاها، کویرها و زمینهای نمک دار، بدلندها، گنبدها، توده های نمکی و ... شناسایی شده و سپس با استفاده از تصاویر ماهواره ای ETM محدوده عوارض اصلاح و عوارض جدید شناسایی شده و به آن افزوده شده اند. در پایان کار محدوده های یاد شده به عنوان محدوده بیابانهای استان هرمزگان معرفی شدند. بر اساس بررسیهای به عمل آمده توسعه رخساره های ژئومورفولوژی خاص بیابان در گستره استان قابل مشاهده اند و مساحی حاصل از آنها ۲/۱۷ درصد از مساحت استان هرمزگان را در برگرفته اند.

کلیدواژه ها:

بیابان ، ژئومورفولوژی ، استان هرمزگان