بررسی توزیع افقی ذرات بادرفت و حداکثر ظرفیت انتقال رخدادهای فرسایش بادی (مطالعه موردی اراضی آیش دشت یزد – اردکان)

از آنجا که کاهش طول مسیری که باد می­تواند آزادانه طی نماید یکی از مهمترین روشهای کنترل فرسایش بادی است، لازم می­باشد تا تغییرات میزان فرسایش با طول زمین در مسیر حرکت باد و حداکثر ظرفیت انتقال باد به طور کمی بررسی شود. معمولا با افزایش طول مزرعه (اراضی)، مقدار مواد منتقله نیز فزونی می­یابد تا میزان آن به حد اشباع ظرفیت انتقال برسد. از آن به بعد باد با محدودیت انتقال مواجه می­شود. طولی که لازم است تا باد به حداکثر ظرفیت انتقال برسد، تابعی از سرعت باد و ویژگیهای سطح خاک است. دشت یزد- اردکان به­عنوان نمونه­ای از دشت­های ایران مرکزی، مناسب برای مطالعات فرسایش بادی است؛  بنابراین بخشی از اراضی آیش کشاورزی آن انتخاب و ایستگاه اندازه­گیری فرسایش بادی با استفاده از تله­های رسوب گیر BSNE در آن احداث شد.از اردیبهشت ماه ۱۳۸۵ به مدت یکسال، ۱۲ رخداد فرسایش بادی (طوفان) در ایستگاه ثبت و نمونه­های رسوب رخدادها در آزمایشگاه تجزیه و با استفاده از نرم­افزارهای رایانه­ای تحلیل شد. به منظور تعیین حداکثر ظرفیت انتقال از دو روش برازش منحنی رشد و روش انتخاب حداکثر اندازه­گیری شده، استفاده شد. تجزیه واریانس و مقایسه جفت شده نتایج دو روش، اختلاف معنی داری­ را  بین دو روش نشان نداد.

کلیدواژه ها:

فرسایش بادی ، تله های رسوب گیر ، یزد ، حداکثر ظرفیت انتقال