تطبیق روش تجزیه و تحلیل عملکرد چشم انداز در اکوسیستم مرتعی ییلاقی خشک در مناطق مرکزی ایران (مطالعه موردی: مرتع مزرعه امین، استان یزد)

استفاده از روشهای نوین پایش اکوسیستم­های مرتعی از ضروریات مطالعات اکولوژیک است. یکی از روشهای نوین پایش اکوسیستم مرتعی، روش LFA می باشد که پایه­ریزی اصول و عوامل ارزیابی سطح خاک این روش منطبق با شرایط اکولوژیک کشور استرالیا صورت گرفته است. هدف از این مطالعه ارائه LFA تطبیق داده شده در یک اکوسیستم مرتعی خشک واقع در ناحیه مرکزی ایران با متوسط بارندگی سالیانه ۱۸۸ میلی­متر می­باشد. در روش LFA، به منظور دستیابی به عوامل سطح خاک (شاخص نفوذپذیری، پایداری و چرخه عناصر غذایی) از امتیازات داده شده به ۱۱ عامل سطح خاک استفاده می­شود. به منظور تطبیق روش LFA ارزیابی سطح خاک اکوسیستم مرتعی با استفاده از روش LFA با ۱۰ تکرار صورت گرفت. سپس تجزیه و تحلیل حساسیت امتیازات ۱۱ عامل انجام گرفت و عوامل بافت خاک و نوع و شدت فرسایش با کمترین حساسیت از روش LFA حذف شده و عامل سنگریزه موجود در سطح خاک به آن اضافه گردید (LFA تطبیق داده شده). صحت شاخصهای  سطح خاک ارائه شده توسط روش LFA  و روش LFA تطبیق داده شده از طریق اندازه­گیریهای صحرایی وآزمایشگاهی تعیین گردیده و مقایسه شدند. نتایج نشان داد که صحت شاخصهای سطح خاک روش LFA در طبقه صحت متوسط (۶/۰-۴/۰R: ) و صحت شاخصهای سطح خاک روش  LFAتطبیق داده شده در طبقه صحت کامل (۶/۰CLFA (تطبیق داده شده) نسبت به روش LFA برای کاربرد در منطقه مورد مطالعه و نواحی مشابه آن می باشد.

کلیدواژه ها:

صحت ، اکوسیستم های مرتعی ، CLFA