بررسی شیوع آلودگی به تک یاخته بلاستوسیستیس در انسان و پرندگان اهلی

بلاستوسیستیس انگل روده ای بی هوازی و شایع در بین انسان ها و حیوانات مختلف در سراسر جهان است. برای تشخیص بلاستوسیستیس از روش های مختلفی مانند روش مستقیم، رنگ آمیزی و مولکولی می توان استفاده کرد. هدف از این مطالعه، بررسی آلودگی بلاستوسیستیس در انسان و پرندگان اهلی در شهرستان تفرش و مقایسه سه روش در تشخیص بلاستوسیستیس بوده است. مطالعه حاضر، به صورت مشاهده ای-توصیفی در خلال سال های ۱۳۹۹-۱۴۰۰ در شهرستان تفرش طراحی و اجرا گردید. بدین منظور از کبوتران (۳۰۰ نمونه)، مرغ و خروس ها (۵۰ نمونه) و از صاحبان آنها (۱۰۰ نمونه) نمونه مدفوع جمع آوری شد. سپس مدفوع ابتدا با روش میکروسکوپی  (آزمایش مستقیم و رنگ آمیزی با تری کروم) از لحاظ ابتلا به بلاستوسیستیس مورد مطالعه قرار گرفت سپس نمونه های مثبت از لحاظ مولکولی با روش  PCRو از طریق تکثیر ژن ۱۸S rRNA تشخیص داده شد. طبق نتایج حاصله، در آزمایش مستقیم ۳۹ نمونه کبوتر (۱۳%)، ۱۳ نمونه مرغ و خروس ( ۲۶%) و ۱۸ نمونه مدفوع انسانی ( ۱۸%) و در آزمایش رنگ آمیزی با تری کروم،  ۴۵ نمونه کبوتر (۱۵%)، ۱۲ نمونه مرغ و خروس (۲۴%) و ۱۵ نمونه مدفوع انسانی ( ۱۵%) از نظر وجود انگل بلاستوسیستیس مثبت تشخیص داده شد. در آزمایش PCR از بین نمونه های مدفوع مثبت کبوتران، یک نمونه  (۵/۲%) و از بین نمونه های مدفوع مثبت مرغ و خروس، فقط ۵ نمونه (۴۶/۳۸٪) و از نمونه های مدفوع مثبت انسانی، ۴ نمونه (۲۲/۲۲%) از نظر وجود انگل بلاستوسیستیس، مثبت تشخیص داده شد. در مطالعه حاضر فقط تعداد محدودی از نمونه های مثبت مرتبط با روش های مستقیم و رنگ آمیزی شده با تری کروم در آزمایش PCR مثبت شدند، این نشان می دهد که روش PCR با استفاده از یک جفت پرایمر به تنهایی روشی مناسب برای تعیین میزان آلودگی نیست. لذا پیشنهاد می شود برای تشخیص دقیق بلاستوسیستیس از چندین روش متفاوت استفاده شود.

کلیدواژه ها:

بلاستوسیستیس ، انسان ، پرندگان ، میزان آلودگی