ارائه مدل ارتقای اثربخشی دوره های آموزش ضمن خدمت کارکنان ستاد مرکزی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

زمینه و هدف: اساسی ترین مشکلات در حوزه آموزش ضمن خدمت کارکنان ستاد مرکزی وزارت بهداشت را می توان در مواردی نظیر بهره وری آموزش، ارتقای عملکرد کارکنان به واسطه آموزش، برنامه ریزی دوره های آموزشی و عدم همراهی محتوای دوره ها با نیازهای آموزشی کارکنان دانست. هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل ارتقای اثربخشی دوره های آموزش ضمن خدمت کارکنان ستاد مرکزی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می باشد. روش بررسی: روش تحقیق، توصیفی پیمایشی است. از نظر هدف، در حیطه تحقیق کاربردی و از نظر چگونگی گردآوری داده ها، در گروه «تحقیق آمیخته اکتشافی» قرار می گیرد. داده های کیفی و کمی از طریق کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شدند. جامعه آماری در بخش کیفی ۱۰ نفر از صاحب نظران و خبرگان دانشگاهی بودند که به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه های نیمه ساختاریافته بود که روایی و پایایی آنها مورد تایید قرار گرفت. روش تحلیل داده ها در بخش کیفی، کدگذاری متن بود. بعد از استخراج ابعاد، مولفه ها و شاخص ها، در بخش کمی پرسشنامه ای طراحی و ۳۵۱ پرسشنامه بین کارکنان ستاد مرکزی وزارت بهداشت به روش نمونه گیری تصادفی ساده توزیع شد. از مدل سازی معادلات ساختاری روش الگویابی معادلات ساختاری(SEM) با کمک نرم افزارهایSmartPLS۲ و SPSS۲۴ برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: در راستای ارائه مدل ارتقای اثربخشی دوره های آموزش ضمن خدمت، در مجموع ۵ بعد، ۱۶ مولفه و ۸۰ شاخص استخراج گردید.نتیجه گیری: یافته های تحقیق اینکه از بین ابعاد و مولفه های استخراج شده، به بعد مسئولیت پذیری به جای احساس وظیفه و به مولفه جلوگیری از انزوای شغلی بیشترین توجه وجود داشت.

کلیدواژه ها:

ارائه مدل ، آموزش ضمن خدمت ، اثربخشی آموزش