مسئولیت کیفری ناشی از انتقال ویروس کرونا از منظر فقه و حقوق
محل انتشار: طب و تزکیه، دوره: 31، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 84
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TAZK-31-3_005
تاریخ نمایه سازی: 28 فروردین 1402
چکیده مقاله:
زمینه وهدف: هدف این پژوهش، جرم انگاری انتشار دهندگان ویروس کرونا می باشد، شیوع بیماری کرونا و نبود قانونی مشخص در این خصوص جهت جرم انگاری وکیفر دادن رفتارهای سرایت دهنده آن باعث شده است تا پناه بردن به قوانین کیفری موجود مورد توجه قرار گیرد. این پژوهش در این زمینه تنظیم شده که به بررسی جرم انتشار دهندگان ویروس کرونا بپردازد. روش بررسی: پژوهش حاضر به صورت توصیفی تحلیلی و اجتهادی انجام شده است. موضوعاتی مانند انتقال بیماری های واگیردار، قتل عمد، شبه عمد و محاربه قابل استناد به نظر می رسد، بعد از پذیرفتن جرم انگاری رفتارهای انتقال دهنده کرونا، این پرسش مورد واکاوی گرفته است که آیا در این حوزه نیازمند قانون خاصی می باشیم یا آن که استفاده از عناوین حقوق جزای فعلی کفایت می کند؟ یافته ها: آنچه که از متون دینی استخراج شده است نشان میدهد که اگر انتقال عمدی کرونا باعث مرگ مجنی علیه شود، قابل تعقیب خواهد بود و می توان انتقال عمدی کرونا را مصداقی از عنوان کیفری ذیل ماده ۱۸۳ ق.م.ا - محاربه وافساد فی الارض- به شمار آورد. به نظرمیآید تصویب قانون مشخص می تواند بر واضح شدن عمل کرد حقوقی آن، بیافزاید. این پژوهش به بررسی عناوین کیفری متفاوتی پرداخته.بحث و نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد اگر کرونا به عنوان ابزاری جهت کشتن دیگری مورد استفاده قرار گیرد، استفاده ازعنوان کیفری قتل عمد میسر است. اگر بدون قصد کشتن و بدون آگاهی از وضعیت مسری بودن فرد صورت پذیرفته باشد، ولی وضعیت شخص به گونهی است که توجه دارد حامل بیماری کرونا می باشد، ماده قانونی راه جلوگیری از بیماری های واگیردار مصوب مجلس رعایت می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین اسماعیلی
استادیارگروه فقه دانشگاه پیام نور