اثر شدت چرا بر فرم رویشی گونه های گیاهی در مناطق نیمه خشک

از آنجا که در مطالعات گذشته ارتباط معنی داری بین تاج پوشش کل و فاصله از آبشخور پیدا نشده بود. در این تحقیق گونه های گیاهی براساس فرم رویشی (درختچه، بوته، علف­گندمی چندساله، پهن­برگ علفی یکساله و چندساله) و همچنین کلاس های خوش خوراکی ( I، P و PI) طبقه بندی شده و با استفاده از آنالیز تجزیه واریانس یک­طرفه تغییرات آنها با فاصله از آبشخور و جهت های هشت گانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که جهت های هشت گانه تاثیر معنی داری بر تاج پوشش فرم های رویشی و کلاس های خوش­خوراکی ندارند. اما فرم های رویشی و کلاس های خوش­خوراکی با توجه به فاصله از آبشخور، دارای واکنش های متفاوتی به چرا می باشند. به طوری که با فاصله از آبشخور فرم های رویشی درختچه، بوته و علف­گندمی چندساله و کلاس خوشخوراکی I افزایش و فرم رویشی پهن­برگ علفی یکساله و کلاس خوش­خوراکی PI کاهش می یابد. بنابراین فرم رویشی پهن­برگ علفی چندساله و کلاس خوش­خوراکی P نیز دارای پراکنش یکنواخت می باشد. از این رو، با استفاده از نتایج مقایسه میانگین دانکن یک محدوده بحرانی در فاصله ۴۰۰ متر از آبشخور مشخص شد. در این محدوده در ترکیب گیاهی گونه های بوته ای و درختچه ای کاهش، کلاس خوش­خوراکی I حذف و پهن­برگ علفی های یکساله افزایش یافته اند و با توجه به تغییرات فرم رویشی علف­گندمی چندساله و کلاس خوش­خوراکی I که به چرا بسیار حساس هستند، می توان نتیجه گرفت که تا فاصله ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ متری از آبشخور تمرکز چرا بسیار زیاد می باشد

کلیدواژه ها:

آبشخور ، چرا ، تاج پوشش ، فرم رویشی ، خوش خوراکی