بررسی رابطه خصوصیات گیاهی با عوامل توپوگرافی در واحدهای بهره برداری مراتع کوهستانی واز مازندران

در مراتع کوهستانی وجود ترکیب پیچیده­ای از عوامل مانند توپوگرافی، مراحل رشد پوشش گیاهی و توزیع آب، منجر به بروز مسائلی در توزیع چرا می­شود. به­منظور کمک در انتخاب ابزار مناسب تصحیح پراکنش چرا در مراتع کوهستانی، بررسی تاثیر توپوگرافی بر پوشش گیاهی مراتع ییلاقی حوزه واز در استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور، ابتدا با بازدید میدانی و شناسایی قطعات همگن از نظر چرای دام، ۵ واحد بهره­برداری تعیین گردید و مناطقی به­عنوان معرف در آنها انتخاب و نمونه­برداری به روش تصادفی صورت گرفت. اندازه قطعات نمونه یک متر مربع و تعداد آن به روش آماری تعیین شد. در هر پلات، تولید به روش قطع و توزین، میزان بهره­برداری با استفاده از روش ارتفاع به وزن و بر اساس وزن خشک و درصد تاج پوشش هر گونه گیاهی اندازه­گیری شد. در نهایت با استفاده از نرم­افزار SPSS، مقایسه عوامل گیاهی مورد بررسی در واحدهای بهره­برداری با استفاده از طرح کاملا تصادفی با تکرارهای نامساوی انجام شد، و ضریب همبستگی بین هر یک از متغیرهای مستقل (شیب، جهت و ارتفاع) با متغیرهای وابسته (تولید، درصد تاج پوشش و بهره­برداری) تعیین گردید. همچنین موثرترین عامل از بین آنها و اثر متقابل متغیرهای مستقل به کمک رگرسیون چندمتغیره گام به گام تعیین شد. نتایج این تحقیق نشان داد که از بین عوامل توپوگرافی مورد مطالعه، شیب و بعد جهت بیشترین همبستگی را با میزان بهره­برداری دام داشته و عامل ارتفاع رابطه­ای نشان نداده است، ولی بر میزان تولید و تاج پوشش گیاهی موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

توپوگرافی ، بهره برداری ، پراکنش دام ، مازندران