تعیین الگوی پراکنش گونه های گیاهی غالب مراتع کوهستانی زاگرس مرکزی (مطالعه موردی: منطقه دیشموک در استان کهگیلویه و بویراحمد)

آگاهی از الگوی پراکنش مکانی گیاهان در هر منطقه از مقدمات و ضروریات اندازه­گیری و بررسی پوشش گیاهیست که در تعیین روش مدیریت نقش به­سزایی دارد. به­منظور تعیین الگوی پراکنش ۳ گونهArtemisia aucheri، Kelussia odoratissima و Prangos ferulaceae از گونه­های غالب منطقه دیشموک در شمال غرب استان کهگیلویه و بویر احمد، ۱۰۰ پلات ۲*۲ مترمربعی در امتداد ۶ ترانسکت ۱۰۰ متری به طور تصادفی مستقر شد و تعداد پایه­های گیاهی مورد نظر در هر پلات شمارش گردید. با استفاده از این اطلاعات، مناسبترین و دقیق­ترین شاخصهای کوادراتی پراکنش (شاخص گرین و شاخص موریسیتای استاندارد) محاسبه شدند. نتایج نشان داد که الگوی پراکنش گونه­های Kelussia odoratissima وPrangos ferulaceae تصادفی با گرایش به حالت کپه­ای خفیف تا متراکم است و الگوی پراکنش گونه Artemisia aucheri به­صورت یکنواخت تا تصادفی با گرایش کپه­ای بسیار خفیف است.

کلیدواژه ها:

الگوی پراکنش ، شاخصهای کوادراتی ، زاگرس مرکزی