ارزیابی الگوی زمانی و مکانی خشکسالی هواشناسی و هیدروژئولوژی در مناطق خشک و کویری (مطالعه موردی دشت بم)

تغییرات الگوی زمانی و مکانی خشکسالی ها همیشه رکن اساسی در برنامه یزی منابع آب می باشد و راهکار های لازم در جهت سیاست گذاری و مدیریت یکپارچه منابع آب حتما بایستی با در نظر داشتن این مهم باشد. خشکسالی به عنوان یک پدیده خزنده محیطی مناطق تحت تاثیر خود را تخریب کرده و موجب صدمات گاها جبران ناپذیری را وارد می کند. در این تحقیق به منظور بررسی الگوی مکانی و زمانی خشکسالی هواشناسی و هیدروژئولوژی در دشت بم که مصداق یه منطقه خشک و کویری در استان کرمان می باشد از شاخص SPI جهت بررسی خشکسالی هواشناسی و همچنین شاخص GRI جهت خشکسالی هیدروژئولوژیک استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که شدیدترین خشکسالی هواشناسی در سال ۱۳۸۱ و شدیدترین ترسالی در سال ۱۳۹۳ در منطقه مورد مطالعه اتفاق افتاده است همچنین شدیدترین ترسالی هیدروژئولوژی در سال ۱۳۸۱ و شدیدترین خشکسالی هیدرولوژیک مربوط به سال ۱۳۹۳ می باشد ضمنا از نظر الگوی زمانی خشکسالی هیدرولوژیک با تاخیر زمانی یک ساله نسبت به خشکسالی هواشناسی در منطقه مورد مطالعه اتفاق می افتد. از نظر الگوی مکانی و پهنه بندی خشکسالی نتایج نشان داد که کلاس های خشکسالی متوسط و نرمال قسمت اعظم منطقه را فرا گرفته است و هرچه از شرق منطقه به سمت غرب منطقه حرکت کنیم بر شدت خشکسالی افزوده و ترسالی ها بیشتر متمرکز بر بخش شمال شرقی منطقه می باشند.

کلیدواژه ها:

خشکسالی هواشناسی ، هیدروژئولوژیک ، شاخص های SPI و GRI ، دشت بم