ارزیابی مدل تصمیم گیری برای اجرای شبکه های دوگانه آبرسانی شهری (مطالعه موردی ، شهر قم )

در کشورهای مختلف جهان برای مقابله با کمبود منابع آب راهکارهای گوناگونی به کار گرفته شده است . یکی از این چارهاندیشی ها استفاده از دو شبکه مجزا توزیع آب برای مصارف مختلف شهری است . عمده مزیت این روش مبتنی بر کاهش تقاضای آب با کیفیت بالا و در نتیجه صرفه جویی در مصرف آب شیرین و هزینه آب شیرین است . مساله مهم در انتخاب و یا عدمانتخاب شبکه دوگانه آبرسانی شهری بحث میزان هزینه های اجرایی طرح و افزایش هزینه های ناشی از بهره برداری و نگهداری دو شبکه توزیع به جای یک شبکه توزیع در مقابل میزان صرفه جویی مالی است . بنابراین برای تصمیم گیری برای انتخاب نوع شبکه دوگانه از میان انواع سازوکارهای موجود نیاز به روشی است که بتواند به گونه ای منطقی تمامی معیارها و گزینه ها را در فرآیند تصمیم گیری شرکت دهد. در این تحقیق سامانه آبرسانی شهر قم به عنوان یک سامانه سه مولفه ای (منابع آب، مصارف مختلف و سازوکار آبرسانی ) مورد توجه قرار گرفت ، که با توجه به وجود گزینه های مختلف در خصوص هریک از این مولفه ها، انواع مختلف سامانه های دوگانه شناسایی شدند. پس از آن جداسازی مصارف شرب از غیرشرب به عنوان روش مناسب جداسازی برای شهر قم در نظر گرفته شد و چهار سامانه به عنوان سازوکارهای مناسب برای تامین آب شرب این شهر با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مورد ارزیابی قرار گرفت .

کلیدواژه ها:

شبکه دوگانه آبرسانی ، آب شرب ، تحلیل سلسله مراتبی ، قم