مقایسه روشهای مبتنی بر فشار و تقاضا برای تنظیم شیرآلات در کارآیی هیدرولیکی شبکه ها

امروزه، عوامل مختلفی مانند کمبود منابع مالی و کاهش آب با کیفیت در دسترس، موجب توجه بیش تر به شبکه های توزیع آب شدهاند. کارآیی هیدرولیکی شبکه توزیع آب تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد که نشت و قابلیت اطمینان دو مورد از مهم ترین آنها هستند . روشهای متنوعی نیز به منظور بهبود کارآیی شبکه های توزیع آب به کار گرفته می شوند که بیش تر آنها با توجه به محدودیت های اقتصادی و اجرایی ، اغلب ، قابل اجرا نیستند. استفاده از روشهای پیشرفته برنامه نویسی برای تنظیمات بهینه شیرآلات فشارشکن یکی از روشهای اقتصادی و کاربردی است که در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است . هم چنین کارآیی دو روش مبتنی بر فشار و مبتنی بر تقاضا همراه با تغییرات نشت و هد مخازن شبکه ، مقایسه شده است . نتایج نشان می دهند که در هر دو روش، افزایش نشت موجب کاهش قابلیت اطمینان می شود. هم چنین کارآیی هیدرولیکی شبکه به ازای درصد نشت های مختلف و هد مخازن ۲۱۰ و ۱۹۰، در حالت PDA همواره بیش تر از مقادیر به دست آمده برای حالت DDA است .

کلیدواژه ها:

روش مبتنی بر فشار ، روش مبتنی بر تقاضا ، نشت ، شبکه توزیع آب ، قابلیت اطمینان.