بررسی مبانی روش زندگی ریاضتی در عرفان اسلامی و بودا

ریاضت به عنوان راهکاری عملی برای خودسازی، کمابیش در تمام مکاتب عرفان های جهان مشهود است. توصیه به دوری از دنیا در آیین های هندی به خصوص در آیین بودا و همچنین در دین اسلام مورد تاکید بزرگان بوده است. این ریاضت و دوری از لذت های دنیوی، ریشه در تفکرات و اصول نظری آنها دارد. این مقاله با استفاده از منابع کتابخانه ای و روش تحلیلی - توصیفی، مبانی ریاضت در عرفان اسلامی و آیین بودا را بررسی کرده است که در نهایت مبانی عرفانی ریاضت در دین اسلام در سه حوزه خداشناسی، انسان شناسی و جهان شناسی به تلاش برای رسیدن به کمال، رهایی از رنج، مطیع کردن نفس اماره و انقطاع از دنیا تقسیم بندی شده است و در آیین بودا مبانی ریاضت در حقیقت چهارگانه (رنج، بروز رنج، انقطاع رنج، راهکارهای انقطاع از رنج)، قانون کارما، سمساره و نیروانا محصور است.

کلیدواژه ها:

ریاضت ، عرفان ، عرفان اسلامی ، بودیسم ، عرفان بودایی