انگیزش تحصیلی، هوش هیجانی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان داوطلب در شورای دانش آموزی در مقایسه با سایردانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان داراب

پژوهش حاضر با هدف مقایسه انگیزش تحصیلی، هوش هیجانی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان داوطلب در شورای دانش آموزی و سایر دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر داراب و به روش توصیفی از نوع علی – مقایسه ای انجام شد. ۳۴۸ دانش آموز ۱۴۰) نفر داوطلب شورای دانش آموزی و ۲۰۸ نفر غیرداوطلب) به روش نمونه گیری تصادفی سهمیه ای (برمبنای جنسیت و شاخه تحصیلی)، انتخاب شدند و پرسشنامه های انگیزش تحصیلی مک اینرنی، هوش هیجانی بار-آن و سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک که روایی آنها مورد تایید و پایایی آنها در جامعه آماری پژوهش به روش آلفای کرونباخ ۰/۸۷، ۰/۹۴ و ۰/۹۱ محاسبه شده بود را تکمیل کردند. داده های آماری با توجه به عدم تایید مفروضه های آمار پارامتریک، با استفاده از آزمون ناپارامتریک من ویتنی یو همتراز با آزمون پارامتریک t مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دو گروه از مشارکت کندگان از نظر انگیزش تحصیلی (به طور کلی و مولفه های گرایش به کسب توانای و گرایش به هدف اجتماعی)، هوش هیجانی (به طور کلی و ابراز وجود، خودشکوفایی، استقلال، مسئولیت پذیری اجتماعی، روابط بین فردی، خوش بینی و شادمانی) و سازگاری تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد و دانش آموزان داوطلب در شورای دانش آموزی در مقایسه با سایر دانش آموزان در این متغیرها وضعیت بهتری دارند < ۰/۰۵) (p ولی از نظر مولفه های گرایش به عملکرد و گرایش به هدف بیرونی انگیزش تحصیلی و خودآگاهی هیجانی، عزت نفس، همدلی، انعطاف پذیری، کنترل تکانش، حل مسئله، واقع گرایی و تحمل فشار روانی هوش هیجانی تفاوت معناداری وجود ندارد (p > ۰/۰۵) که این موضوع باید مورد توجه تیم تعلیم و تربیت قرار گیردهبنابراین توجه به این سه متغیر در چرخه زندگی آینده سازان جامعه باید مورد توجه تیم آموزش رسمی و غیررسمی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، سازگاری تحصیلی ، شورای دانش آموزی و هوش هیجانی