بهینه سازی تکاملی سازه ها
محل انتشار: سومین کنگره ملی مهندسی عمران
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,905
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCCE03_052
تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1385
چکیده مقاله:
بطور کلی عمده ترین هدف شاخه های مختلف بهینه سازی سازه ها، کاهش مصالح مصرفی، تمرکز مصالح در بخشهایی که بیشتریم تاثیر را در انتقال نیروهای خارجی به تکیه گاه ها دارند و سبک کردن سازه بدون صرف نظر کردن از قیود می باشد. برای این منظور روشهای مختلفی که پایه های نظری و تجربی دارند ابداع شده است. در این مقاله روش بهینه سازی تکاملی سازه های (ESO) که بین سالهای 1992 تا 1997 پایه ریزی و تکمیل شده و یک روش نیمه نظری، نیمه تجربی است اراده و بررسی می شود. در این روش المانهای زاند بر حسب شرایط و قیود مختلف و با محاسبه اعداد حساسیت حذف می شوند. سپس بهینه سازی توپولوژی اندازه سازه های مختلف با استفاده از نرم افزار Ansys 5.4 بررسی شده و نتایج روش ESO با طرح های استانداردی که بوسیله روشهای معتبر دیگر بدست آمده مقایسه گردیده، نشان داده می شود که این روش در عین سادگی برای بهینه سازی توپولوژی، شکل و اندازه انواع سازه بسیار کارآمد و دقیق می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مسعود تقی زادیه
عضو هیات علمی آموزشکده فنی تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :