مقایسه خودکارآمدی و انعطاف پذیری روانشناختی در بین زوجین با و بدون فرزند

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه خودکارآمدی و انعطاف پذیری روان شناختی در زوجین با و بدون فرزند بود.روش شناسی پژوهش: روش این پژوهش از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین دارای فرزند و بدون فرزند شهر اردبیل در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. تعداد ۵۰ نفر از تمامی زوجین مراجعه کننده به مراکز بهداشت که برای اقدامات ناباروری مراجعه کرده بودند به روش نمونه گیری تصادفی ساده و ۵۰ نفر از تمامی زوجین دارای فرزند شهر اردبیل با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و نمونه پژوهش را تشکیل دادند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (۱۹۸۲) و پذیرش و عمل ویرایش دوم بوند و همکاران (۲۰۱۱)، استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و تی دو گروهی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی و انعطاف پذیری روان شناختی در زوجین با و بدون فرزند تفاوت معنادار وجود دارد. به این صورت که خودکارآمدی و انعطاف پذیری روان شناختی در زوجین بدون فرزند پایین تر از زوجین با فرزند بود (۰۱/۰ >P).نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش بین خودکارآمدی و انعطاف پذیری روان شناختی، در زوجین با و بدون فرزند تفاوت معنی داری وجود داشت؛ بنابراین داشتن فرزند می تواند موجب ارتقا و بهبود خودکارآمدی، انعطاف پذیری روان شناختی در زوجین بدون فرزند شده و زندگی اجتماعی، تحصیلی، خانوادگی و فردی این افراد را را به طور مثبت تحت تاثیر قرار دهد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، انعطاف پذیری روان شناختی ، زوجین با فرزند ، زوجین بدون فرزند