بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) در افزایش کیفیت و سازگاری زناشویی زوج های شهرستان دزفول

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 130

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JACP-1-3_004

تاریخ نمایه سازی: 22 فروردین 1402

چکیده مقاله:

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش کیفیت زناشویی و سازگاری زناشویی زوج ها در زوج های مراجعه کننده ی به کلینیک روان شناختی اداره آموزش و پرورش شهرستان دزفول بود.در این پژوهش از طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه ی چندگانه ی ناهم زمان استفاده شد. جامعه ی پژوهش شامل کلیه ی زوج های مراجعه کننده به کلینیک روان شناختی اداره آموزش و پرورش شهرستان دزفول در سال ۱۳۹۲ بود. نمونه ی پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند، و شامل ۳ زوج (۶ نفر) از افراد مراجعه کننده به این کلینیک بودند که با توجه به نمره ی پرسشنامه ی سازگاری زناشویی جزء زوج های پریشان قرار می گرفتند. پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در سه مرحله ی خط پایه، مداخله ی ۱۲ جلسه ای و پیگیری ۱ ماهه اجرا گردید. و آزمودنی ها قبل از درمان، میانه ی درمان، پایان درمان و ۱ ماه پس از پایان درمان به پرسش نامه ی کیفیت زناشویی،پرسش نامه ی سازگاری زوجی،پرسشنامه ی پذیرش و اقدام، پرسشنامه ی آگاهی تمرکز حواس پاسخ دادند. نتایج حاصل از داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش کیفیت و سازگاری زناشویی زوج ها تاثیر مطلوب داشته است و زوجین در پیگیری یک ماهه در حفظ اثرات درمانی موفق بودند. براساس داده ها می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش کیفیت و سازگاری زناشویی موثر بوده است و کیفیت و سازگاری زناشویی زوج ها را ارتقا می دهد.

کلیدواژه ها:

acceptance and commitment therapy ، Marital quality ، marital adjustment

نویسندگان

نرگس حیدریان فر

کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

عباس امان الهی

استادیار مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

رضا خجسته مهر

دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

مهدی ایمانی

استادیار گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران