مطالعه ژئوشیمیایی میعانات گازی نواحی کپه داغ، بندرعباس و ایران مرکزی با استفاده از داده های ایزوتوپی و بایومارکری

در مطالعه حاضر جهت بررسی ژئوشیمیایی در مناطق کپه داغ، بندرعباس و ایران مرکزی تعداد ۷ نمونه میعانات گازی (۳ نمونه از ناحیه بندرعباس، ۳ نمونه از ناحیه کپه داغ و ۱ نمونه از ایران مرکزی) تحت آنالیزهای کروماتوگرافی گازی، کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی و ایزوتوپ پایدار کربن قرار گرفت. بر این اساس، محیط رسوبی سنگ منشا هیدروکربن ناحیه بندرعباس دریایی با لیتولوژی کربناته و مارن همراه با کروژن نوعII  و III، مواد آلی مولد هیدروکربن در حوضه کپه داغ عمدتا در محیط کم عمق دریا و نواحی ساحلی نهشته شده است (کروژن نوع III) و از لحاظ بلوغ نسبت به سایر مناطق دارای بلوغ بالاتری است. در این مطالعه مشخص شد سنگ منشا مولد هیدروکربن در ایران مرکزی (میدان سراجه قم) در محیط دریایی با لیتولوژی شیلی و کربناته نهشته شده است و از نظر بلوغ دارای کمترین میزان در مقایسه با دو ناحیه دیگر موردمطالعه است. بر اساس مطالعات ژئوشیمیایی، سن سنگ منشا هیدروکربن های موردمطالعه در نواحی کپه داغ و بندرعباس مربوط به دوران دوم زمین شناسی و در میدان سراجه قم مربوط به دوران سوم زمین شناسی است. همچنین از نظر بلوغ سنگ منشا در این نواحی، ناحیه کپه داغ دارای بیشترین بلوغ و ناحیه ایران مرکزی دارای کمترین میزان بلوغ است.

کلیدواژه ها:

بایومارکر ، محیط رسوبی ، بلوغ ، سنگ منشا ، کپه داغ ، زاگرس ، ایران مرکزی