بررسی عوامل موثر بر تمایل به پرداخت بوم گردان در منطقه بیابانی روستای قلعه بالا- بیارجمند - استان سمنان.

زیست بوم های بیابانی کشور دارای پتانسیل های اقتصادی مهمی هستند که لزوم توجه به آن ها برای دستیابی به توسعه پایدار و رهایی از اقتصاد تک محصولی ضروری است. با توجه به روند رو به رشد تقاضا در امر بوم گردی، محاسبه ی ارزش تفرجی مناطق تفریحی برای اعمال مدیریت کارا و موثر ضروری است. بدین ترتیب هدف از این پژوهش تعیین عوامل تاثیرگذار روی تمایل به پرداخت بوم گردان منطقه قلعه بالای شهرستان بیارجمند در استان سمنان است. برای بررسی عوامل موثر بر میزان تمایل به پرداخت افراد، الگوی لاجیت به روش حداکثر راست نمایی برآورد شد. برای اندازه گیری میزان تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان از منطقه قلعه بالا به روش پرسش نامه انتخاب دوگانه – دوبعدی استفاده شد. داده های مورد نیاز از طریق تکمیل پرسش نامه و مصاحبه حضوری با بازدیدکنندگان از منطقه مذکور جمع آوری شد. تعداد بوم گردان با استفاده از روش تصادفی ساده به تعداد ۲۰۷ نفر انتخاب شدند. نتایج تخمین مدل لاجیت نشان داد، ضریب متغیرهای تعداد بازدید، مقصد نهایی، فاصله از محل سکونت، هزینه ماهانه خانوار و مبلغ پیشنهادی در سطح ۱ و ۵ درصد معنی دار شده است. درنهایت متوسط تمایل به پرداخت جهت استفاده از منطقه توسط بازدیدکنندگان ۴۸۲۲۰ ریال و ارزش تفرجی سالانه روستای قلعه بالا حدود ۴۳۴ میلیون ریال برآورد شد.

کلیدواژه ها:

بیابان ، مدل لاجیت ، ارزش گذاری مشروط ، تمایل به پرداخت ، قلعه بالا