امکان سنجی آثار حقوقی یکسان معاهدات در اشکال مختلف جانشینی دولت ها

وقوع پدیده جانشینی دولت ها در عرصه بین المللی می تواند آثار حقوقی با خود داشته باشد؛ از جمله این آثار حقوقی، مسئله معاهدات بین المللی و تاثیر آن بر کشورهای جدید التاسیس می باشد. با توجه به اینکه عهدنامه ۱۹۶۹ وین در خصوص حقوق معاهدات، موضوع جانشینی کشورها در معاهدات را خارج از شمول خود دانسته بود و پذیرش نظریه «لوح سپید» نیز تا حدود زیادی مبالغه آمیز بود. عرصه بین المللی نیازمند قواعدی مدون نسبت به امر جانشینی کشورها نسبت به معاهدات بین المللی بود. این امر با تصویب کنوانسیون ۱۹۷۸ وین در زمینه جانشینی دولت ها تحقق پیدا کرد؛ تا حقوق و تکالیف کشورهای جدید التاسیس را نسبت به معاهدات بین المللی مشخص کند. این مقاله با استفاده از منابع کتابخانه ای و روش توصیفی- تحلیلی با تکیه بر کنوانسیون ۱۹۷۸ وین در زمینه جانشینی کشورها بر معاهدات، در پی تبین آثار حقوقی معاهدات بین المللی نسبت به کشورهای جدید التاسیس با توجه به نحوه زایش آن ها است.

کلیدواژه ها:

جانشینی دولت ها ، کنوانسیون ۱۹۷۸ وین در زمینه جانشینی دولت ها بر معاهدات ، دولت های جدید التاسیس