ضرورت تغییر الگوی توسعه شهری معاصر با بازآفرینی الگوهای سنتی(مطالعه موردی: شهر اردبیل)

زمینه و هدف: بر اساس مطالعات انجام شده در دهه های اخیر، تغییر الگوی شهرسازی سنتی به مدرن با چالش­هایی همراه بوده است. در مطالعه­ای که در شهر اردبیل صورت گرفته است، از مهمترین چالش­های حال حاضر می­توان به مواردی همچون رشد و توسعه بی­رویه شهر، ناموزون و نامتعادل بودن، گسست و بی­نظمی در فضای شهری، عدم تناسب سرانه­ها، زمین­های بایر و رها شده در داخل و اطراف شهر، عدم تناسب طراحی شهری با اوضاع جغرافیایی، تحمیل هزینه­های سنگین حمل و نقل شهری و ترافیکی و همچنین عدم توجه کافی به مسائل زیربنایی را اشاره داشت. هدف اصلی این پژوهش تحلیل و بررسی الگوی شهرسازی معاصر در شهر اردبیل و احیاء و بازآفرینی الگوی شهرسازی سنتی به منظور حفظ بافت اصیل ایرانی در شهرسازی مدرن و همچنین نمایش پیامدهای بی­توجهی به داشته­های غنی شهرسازی ایرانی است.روش بررسی:  ماهیت روش انجام این پژوهش توصیفی-تحلیلی با رویکرد کاربردی می­باشد که با استفاده از روش کتابخانه­ای و میدانی پیش رفته است. جامعه آماری تحقیق شهر اردبیل است که رشد و توسعه شهری و جمعیتی طی سال­های ۱۳۳۵ الی ۱۴۰۰ مورد بررسی قرار گرفته است. برای نظارت و بررسی رشد افقی شهر از تصاویر ماهواره لندست استفاده شده و آنالیزهای آماری با روش توزیع چارکی انجام گرفته است.   یافته­ها و نتیجه­گیری: طبق نتایج بدست آمده از این مطالعه مشخص می­گردد که ساختار منسجم و منظم شهری از بین رفته است و شاهد رشد افقی شهر و عدم تناسب مساحت و جمعیت شهری و توزیع ناموزون جمعیت در سطح شهر است. همچنین براساس بررسی­ها و تحقیقات صورت گرفته، الگوی شهرسازی منسجم با ساختار محله­ای و منظم با محیط طبیعی و فرهنگی، موثرترین الگو برای حل مسائل و مشکلات شهری است و این الگو به شهرسازی بومی گرایش دارد. احیای الگوهای سنتی در شهرسازی مدرن می­تواند مثمر ثمر باشد و نقش مکمل را ایفا کند.

کلیدواژه ها:

شهرسازی معاصر ، الگوی شهری سنتی ، بازآفرینی ، اردبیل ، ایران