مهدویت در ادیان مختلف

امید به آمدن صلح بزرگ آسمانی در آینده ای روشن و استقرار عدالت و صلح فرآگیر و همگانی امری فطری است. انگاره با وجود آدمی، آمیخته شده است و محصور در زمان و مکان و ویژه قوم و ملتی خاص نیست. همه افراد طبق فطرت ذاتی خود، منتظرند جهان در پرتو ظهور رهبری الهی و آسمانی و با تایید و عنایت پرودرگار، از ظلم و ستم نجات یافته، از نابسمانی ها، ناامنی ها و تیره روزی ها خلاص شوند و سرانجام به کمال مطلوب و زندگی شرافتمندانه، نائل آیند.در بیشتر ادیان و مذاهب جهان، ار صلحی سخن به میان آمده که در آخر الزمان ظهور کرده و به جنایت ها و خیانت ها خاتمه خواهد داد و شالوده حکومت واحد جهانی را براساس عدالت و آزادی واقعی بنیان خواهد نهاد. تمامی پیامبران و سفیران الهی نیز در این زمینه به مردم با ایمان جهان، نویدهایی داده اند. در میان آموزه های اسلام، کمتر موضوعی به اندازه (مهدویت) مورد توجه و اهمیت قرار گرفته است؛ به گونه ای که در هیچ یک از موضوعات بنیادین، به این اندازه سخن از معصومین (۴) و بزرگان دین نرسیده است و کمتر کتابی هست که در آن به این مهم پنداشته باشد. شناخت این منابع ارزشمند و سیر تدوین آن ها می تواند ما را به آگاهی بیشتر نسبت به این مساله مهم و اساسی رهنمون شود. پیروان ادیان و مذهب گوناگون، درباره نام آن بزرگوار با هم اختلاف نظر دارند. مسلمانان با ارائه کامل ترین تصویر، او را با نام مهدی موعود می شناسند.در این مقاله، بر آینه تا مسئله موعود را در ادیان مختلف مورد بررسی قرار دهیم و چهره روشنی از آن ارائه کنیم.