ارزیابی و تحلیل وضعیت بهره برداری از منابع یادگیری و آموزشی کشاورزان به تفکیک سامانه های آبیاری (مطالعه موردی: استان قزوین)

نیاز به آموزش در بخش کشاورزی به منظور استفاده بهتر از منابع زمین و آب همیشه وجود دارد. در این پژوهش منابع یادگیری و آموزشی کشاورزان شناسایی شدند. سپس وضعیت بهره برداری از آن به تفکیک سامانه ها ی آبیاری (سطحی و تحت فشار) و ارتباط آن با سن، تحصیلات، پیشینه به کارگیری سامانه آبیاری با استفاده از آزمون های آماری مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. روش انجام پژوهش فن دلفی و ابزار پیمایش پرسشنامه بود. در مجموع ۳۵۸ پرسشنامه تکمیل و جمع آوری شدند. ارزیابی ها نشان دادند وضعیت بهره برداری از منابع یادگیری و آموزشی از دیدگاه "کشاورزان"، "صاحب نظران" و "آموزشگران" به ترتیب دارای امتیاز ۰۸/۱±۷۳/۱، ۹۴/۰±۴۷/۲ و ۷۹/۰±۹۹/۱ (از امتیاز کل ۵) برای زارعان دارای سامانه آبیاری سطحی،  ۰۵/۱±۹۸/۱، ۸۴/۰±۵۲/۲ و ۹۵/۰±۳۹/۲ (از امتیاز کل ۵) برای زارعان دارای سامانه آبیاری تحت فشار، ۰۸/۱±۱۹/۲، ۸۷/۰±۲۸/۲ و ۹۶/۰±۱۲/۲ (از امتیاز کل ۵) برای باغداران دارای سامانه آبیاری سطحی و ۹۲/۰±۵۵/۲، ۸۸/۰±۳۸/۲ و ۲۱/۱±۳۷/۲ (از امتیاز کل ۵) برای باغداران دارای سامانه آبیاری تحت فشار است. وضعیت بهره‎برداری از منابع یادگیری و آموزشی (متوسط به پایین) نشان می دهد ظرفیت سازی و تغییر در محتوا و نحوه ی استفاده از منابع یادگیری و آموزشی با توجه به شرایط و علایق و زمینه های انگیزشی کشاورزان امری ضروری و لازم است. در میزان استفاده از منابع یادگیری و آموزشی کشاورزان سن در هیچ کدام از گروه ها تاثیر معناداری ندارد. پیشینه به کار گیری سامانه آبیاری تنها در گروه زارعان دارای سامانه آبیاری تحت فشار دارای رابطه مثبت و معنادار بود و سطح تحصیلات در تمامی گروه ها اثر مثبت و معنادار داشته است.

کلیدواژه ها:

آبیاری تحت فشار ، آبیاری سطحی ، آموزش ، آموزشگران ، دلفی