تاب آوری شهری و توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: منطقه ۸ شیراز)

آنچه امروز در مبحث مدیریت شهرهای جهان مطرح می گردد، تاب آوری شهرها است که از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است زیرا می تواند حیات و دوام یک شهر را به راحتی تحت تاثیر قرار دهد. وصول به کارکرد و توانمندی بیشتر در شهرها به گونه ای که بتوانند در کمترین زمان پاسخگوی بحران های پیش آمده شوند و بهترین عکس العمل را نشان دهند، مبحثی است که می تواند پلی میان مباحث تاب آوری شهری و مدیریت شهری رقم زند. قلمرو مطالعه حاضر، بافت منطقه ۸ شیراز می باشد. هدف این پژوهش تبیین مولفه های کاربری مسکونی، ابعاد زیرساختی، ابعاد اجتماعی- فرهنگی، ابعاد مدیریت تاب آوری بافت کالبدی در فرایند توسعه شهری در نظر گرفته شده است. در این تحقیق با مطالعات میدانی و کتابخانه ای و با استفاده از روش توصیفی، پرسشنامه ای تهیه گردید که توسط ۳۸۴ نفر از شهروندان پاسخ داده شد. جهت تحلیل اطلاعات آماری از نرم افزار spss نسخه ۲۶ و تحلیل آماری داده ها انجام شد. با توجه به نتایج به دست آمده چون F محاسبه شده (۸۷/۳۱) در سطح کمتر از ۰۵/۰ معنی دار می باشد، بنابراین می توان گفت که "تاب آوری بافت کالبدی در برنامه ریزی شهری با رویکرد توسعه شهری تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، توسعه شهری ، منطقه ۸ شیراز.