رهنمودهایی در جهت رفع محدودیت های ارتقای آموزشی فراگیران در مدارس

آموزش برای توسعه کشور بسیار مهم است اینکه چگونه مدارس باید دانش را ارائه دهند یک پیش نیاز است، اما از طرف دیگر دریافت آن نیز باید به اندازه کافی قوی باشد. در بسیاری از مواقع مشاهده می شود که فراگیران با هوش و مدرسه یکسان تفاوت قابل توجهی در نتیجه از خود نشان می دهند. موانع یادگیری هر چیزی است که یادگیرنده را از درگیر شدن کامل در فرآیند یادگیری باز دارد. یک فرد یا حتی گروهی از افراد که تحت تاثیر موانع یادگیری قرار می گیرند، احساس ناامیدی یا عدم تمایل می کنند و نمی توانند به اهداف یادگیری خود دست یابند. موانع یادگیری می تواند عناصر فیزیکی، ذهنی، عاطفی، فرهنگی یا اجتماعی باشد که مانع دستیابی فراگیر به اهداف یادگیری خود می شود. با این حال، با هیاهوی مداوم و انواع سبک های ترجیحی یادگیری (و تدریس)، مدارس می توانند موانعی را برای یادگیری برای هر دانش آموزی ایجاد کنند. موانع یادگیری به مکان یا مکان خاصی تقسیم نمی شوند. آنها می توانند تقریبا در هر جایی که فراگیر در حال تلاش برای یادگیری یا انجام کاری جدید است ظاهر شوند. برای شناخت موانع یادگیری و کاهش چالش های یادگیری، شناسایی موانع یادگیری در اسرع وقت، حیاتی است. یکی از عوامل مهمی که باید در هنگام شناسایی مانع فراگیر در محیط آموزشی مورد توجه قرار گیرد، استفاده از روش های مختلف شناسایی است و اینکه چگونه می توان بر آن ها رفع نمود. مقاله حاضر با مرور مقالات به بررسی مسئله ارتقای آموزشی فراگیران در مدارس پرداخته و موانع شخصی و محیطی آن را بررسی نموده و به ارائه رهنمودهایی برای رفع آن ها پرداخته است.

کلیدواژه ها:

ارتقای آموزشی ، موانع ارتقای آموزشی ، موانع یادگیری ، مدارس ، آموزگاران