مقایسه خودکارآمدی پرهیز از موادمخدر و مهارتهای اجتماعی در دانش آموزان شهر اهوازسال تحصیلی۹۲-۹۱

مقدمه: خودکارآمدی و مهارت های اجتماعی نقش مهمی در پیشگیری از مصرف مواد در نوجوانان ایفا می کنند. به همین دلیل مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت مهارتهای اجتماعی و خودکارآمدی پرهیز از مواد مخدر و مقایسه آن در بین دختران و پسران نوجوان اهوازی انجام شد. مواد و روشها: این پژوهش توصیفی تحلیلی در آذرماه سال۱۳۹۲ در جامعه دانش آموزان سال اول دبیرستان شهر اهواز صورت گرفت. تعداد ۳۰۱ دانش آموز(۱۸۰ پسر و ۱۲۱ دختر) به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند وبه پرسشنامه های استاندارد (ASES) و (TISS) پاسخ دادند. داده ها در محیط نرم افزار اس پی اس اس و با آزمونهای توصیفی و تحلیلی (آزمون تی مستقل) تجزیه و تحلیل شدند . یافته ها: نتایج نشان داد ۵۹/۸ درصد از آزمودنی ها پسر و %۴۰/۲ را دختران تشکیل می دهند. میانگین سنی آنها ۱۵ سال با انحراف معیار۱/۶۷ که در خانواده هایی با میانگین بعد خانوار ۵ نفر زندگی می کنند و % ۸۵/۷ از آنها در متغیر خودکارآمدی پرهیز از مواد نمره بالاتر از سطح میانگین( (۷۷-۱۰۰، و %۸۴/۱ از نمونه ها در متغیر مهارتهای اجتماعی نوجوانان نمره متوسط (۶۶-۱۳۱) گرفتند. خودکارآمدی پرهیز از مواد دختران((۹۸/۳۳ ۸/۳۳ و پسران((۹۰/۶۴ ۱۵/۸۹ تفاوت معناداری داشت((ρمهارتهای اجتماعی دربین دختران((۹۹/۵۹ ۱۱/۵۷و پسران نوجوان((۹۱/۳۷ ۱۷/۲۸ معنادار نبود(.(ρ>۰/۰۵ نتیجه گیری: هرچند دانش آموزان به یک نسبت از مهارتهای اجتماعی برخوردارند؛ ولی میزان توانمندی پسران در استفاده از مهارتهای اجتماعی برای افزایش خودکارآمدی پرهیز از مواد مخدر کمتر از دختران است. این نکته بایستی مد نظر برنامه ریزان آموزش و مربیان و مشاوران مدارس پسرانه قرار گیرد. یافته های این پژوهش می تواند به عنوان پایه ای برای مداخلات آموزشی در زمینه تغییر رفتار جهت پرهیز از مصرف مواد در نوجوانان مورد استفاده متخصصین امر سلامت قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای اجتماعی ، خودکارآمدی پرهیز از موادمخدر ، دانش آموزان اهوازی