مروری بر نقش حمایت روانی و مشاوره در کاهش پیامدهای روانی مادران بعد از سقط جنین

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 816

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RPMR01_001

تاریخ نمایه سازی: 4 فروردین 1402

چکیده مقاله:

سقط جنین به طوری کلی به عنوان از دست دادن بارداری قبل از کسب قابلیت حیات جنین تعریف میشود. تخمین زده میشود سالانه ۲۳ میلیون سقط در سراسر جهان رخ میدهد که به معنای ۴۴ سقط در هر دقیقه است. هرچند سقط جنین عوارض جسمی و حتی مرگ را به همراه دارد اما به نظر میرسد عوارض روانی ناشی از سقط جنین تاثیر بنیادی تری بر زندگی زنان داشته باشد روش کار: مطالعه حاضر از نوع مروری است. برای بررسی متون، ۲۰ مقاله مرتبط از سال۲۰۱۲تا ۲۰۲۱ با استفاده از کلیدواژه های "سقط "، "حمایت "، "روانی"، مشاوره"، ، بررسی شد. جستجوی منابع انگلیسی درسایت pubmed ،googlescholarوجستجوی منابع فارسی درسایت SID انجام شد .نتایج :از بین مقالات بررسی شده، ۴ مقاله تاثیر مشاوره ،۱ مقاله تاثیر برنامه های حمایتی ، ۵ مقاله تاثیر حمایت روانی، ۱ مقاله نیازهای حمایتی ، بعد از سقط جنین بود. در تمام مقالات تاثیر مثبت مشاوره ،حمایت روانی بر کاهش اضطراب ، افسردگی، احساس سرزنش خویشتن،افزایش جرات مادران برای حاملگی در اینده نشان داده شده است. زنان وجود مشاوره را برای کاهش عوارض بعد از سقط بسیار موثر دانسته اند . اکثر زنان تجربیات مثبتی از حمایت عاطفی و فیزیکی دوستان، خانواده ، ماما را توصیف کردند نتیجه گیری: باتوجه به شیوع بالای پیامد های روانی در زنان به دنبال سقط و تداوم ان تا مدت ها بعد از سقط مشاوره وحمایت روانی در هنگام مواجهه با این افراد برای افزایش کیفیت زندگی و سلامت روان ان ها امری ضروری است . ماماها به عنوان یکی از اعضای تیم سلامت که در تماس مستقیم با زنان در جامعه می باشند می توانند در ارایه مشاوره و حمایت روحی و روانی زوجین بعد از سقط نقش موثری داشته باشند و هم چنین ماما ها می توانندبا تقویت سیستم های پیگیری و ارجاع افراد مشکوک به اختلالات خلقی پس از سقط جنین را شناسایی و به مراکز مشاوره تخصصی ارجاع دهند

کلیدواژه ها:

نویسندگان

معصومه قاسمیان

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

مریم میرزاعبداللهی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران