بررسی عملکرد گونه درمنه دشتی (Artemisia siebri) درحفاظت خاک اکوسیستم مناطق خشک استان کرمان

مناطق خشک و نیمه خشک به دلیل بارندگی با شدت زیاد در مدت زمان کوتاه یکی از حساس ترین اکوسیستم ها در مقابل فرسایش آبی و رواناب هستند. پوشش گیاهی نقش موثری در کاهش رواناب در این مناطق دارند. زیرا در بوته زارهای مناطق خشک و نیمه خشک، فضای بین لکه های بوته ای و لکه بوته ها از نظر شرایط محیطی تفاوت معنی داری دارند. بنابراین با استفاده از پلات با دیواره سیمانی عملکرد گونه درمنه برای حفاظت خاک بررسی شد. به طوری که پلات با دیواره سیمانی دور ۱۰ پایه بالغ گونه درمنه و ۱۰ فضای خالی ساخته شد تا رواناب حاصله از لکه را جمع آوری و از ورود آب های اطراف جلوگیری کند. لکه های درمنه به نسبت به فضای خالی میزان رواناب و هدر رفت خاک را تقریبا ۷۰ درصد کاهش داده بودند. آنالیز همبستگی پیرسون نشان داد که بین سطح تاج پوشش و یقه گونه درمنه با میزان رواناب و مواد رسوبی یک رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (۰/۰۵> p).

کلیدواژه ها:

رواناب ، مواد رسوبی ، بوته ، مناطق خشک